“ एक पाढा पावसाचा ! ”
पाऊस एके पाऊस ,
थांब प्रिये नको जाऊस !
पाऊस दुणे छत्री,
खिश्याला लागली कात्री
पाऊस त्रिक खड्डे,
पहा ते,पडलेत दोन बुढ्ढे !
पाऊस चोक रेनकोट,
पडता थोडे उन्हं , सारे वातावरण कोमट
पाऊस पंचे डबके,
कपडे घालावे रंगानं मळके
पाऊस सकुम चिख्खल ,
अनवाणी पायात मातीची चप्पल !
पाऊस एक सहल ,
थोडा अनुभवावा बदल
पाऊस साते भजी,
खावीत गरम अन ताजी
पाऊस ऋतू हिरवा,
रम्य तो सुखद गारवा
पाऊस आठे लोकलला उशीर,
बोलणे ऐकून साहेबाचे, झालेत कान बधीर
पाऊस नवे खोळंबा ,
आणि “कामंआटपत नाहीत” म्हणून घरून नुसत्या बोंबा
पाऊस दाहे ‘गटारी अमावस्या” ,
शौकीन म्हणती,“ घ्या पिऊन एकदाची आज,
नंतर आहे चार महीने तपस्या ! ”
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
Friday, July 11, 2008
आधुनिक शुभंकरोति
“ आधुनिक शुभंकरोति ”
एखादा माळकरी मनुष्यानं अचानक दारूच्या आहारी जावं तद्वत्‍ आजची तरूण पिढी ‘मोबाईल’ या यंत्राच्या आहारी गेलेली आहे.आताशा पाळण्यातली तान्हुली बाळेही खेळण्यांपेक्षा मोबाईल आपल्या हाती द्यावा यासाठी भोकाड पसरतांना दिसतात.
कर्ण-कर्कश्य रिंगटोन्स ,भरमसाठ बिलं , कंपन्यांचे निरनिराळे प्लॅन्स असंख्य नवे मॉडेल्स ,रंगाने एकजात काळे पण प्रत्येक कंपनीचे वेगळे असे चार्जर ,ह्या सगळ्या ,मोबाईल खरेदी केल्यास ‘फ्री’ मिळतात.
आजच्या जगातून मानसिक शांती नाहीशी होण्याचे मोबाईल हे एक कारण आहे.
या सर्वांसाठी ही आधुनिक शुभंकरोति !
॥ मोबाईलं करोति एसेमेसं ॥
॥ फ्रीकॉल,स्लीम मॉडेल ,रिंगटोनसंपदा ॥
॥ सॉफ्टवेअर व्हायरस विनाशाय ॥
॥ चार्जर ज्योति नमस्तुते ॥
॥ हॅन्डसेट ठेवला हॉलपाशी ॥
॥ आवाज निनादे सा-या घरांशी ॥
॥ शांतीची प्रार्थना ही माझी ॥
॥ सर्व मोबाईलवेड्यांशी ॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
एखादा माळकरी मनुष्यानं अचानक दारूच्या आहारी जावं तद्वत्‍ आजची तरूण पिढी ‘मोबाईल’ या यंत्राच्या आहारी गेलेली आहे.आताशा पाळण्यातली तान्हुली बाळेही खेळण्यांपेक्षा मोबाईल आपल्या हाती द्यावा यासाठी भोकाड पसरतांना दिसतात.
कर्ण-कर्कश्य रिंगटोन्स ,भरमसाठ बिलं , कंपन्यांचे निरनिराळे प्लॅन्स असंख्य नवे मॉडेल्स ,रंगाने एकजात काळे पण प्रत्येक कंपनीचे वेगळे असे चार्जर ,ह्या सगळ्या ,मोबाईल खरेदी केल्यास ‘फ्री’ मिळतात.
आजच्या जगातून मानसिक शांती नाहीशी होण्याचे मोबाईल हे एक कारण आहे.
या सर्वांसाठी ही आधुनिक शुभंकरोति !
॥ मोबाईलं करोति एसेमेसं ॥
॥ फ्रीकॉल,स्लीम मॉडेल ,रिंगटोनसंपदा ॥
॥ सॉफ्टवेअर व्हायरस विनाशाय ॥
॥ चार्जर ज्योति नमस्तुते ॥
॥ हॅन्डसेट ठेवला हॉलपाशी ॥
॥ आवाज निनादे सा-या घरांशी ॥
॥ शांतीची प्रार्थना ही माझी ॥
॥ सर्व मोबाईलवेड्यांशी ॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
Sunday, June 15, 2008
“सांग सांग भोलानाथ ”(हास्य बिडंबन)
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
विप्रो सिफी इन्फोसिसचे भाव वाढूनी , प्रॉफीट होईल काय ?
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ? ॥ध्रु.॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
आम्हाला हवा असा एक शेअर,
भाव असा वाढावा की सारा नोटांचाच बाजार,
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ? ॥१॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
नकोत आम्हाला रिलायन्स पॉवर ,
बॅंका अन सोसायट्यांचं कर्जं काढूनही
अपेक्षांचे कोसळलेत टॉवर
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ? ॥२॥
घरादारात सगळीकडे आता आहे हीच एक भाषा ,
“किती नं चढला ,किती नं पडला ,काय राव हा तमाशा ? ॥३॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
शेअर्समध्ये कर्जाऊ पैसे घालूनी कुणी कधी अमीर होवू शकेल काय ? ॥४॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
एकतर डिमॅटची ती गडबड ,
हा घेऊ ,तो घेऊ म्हणता उडते चांगलीच तारांबळ ॥५॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
हर्षदसारखा एखादा बिगबुल येऊनी ,आम्हालाही गंडवेल काय ? ॥५॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
फॉर्म भरतांना इनवेस्टमेंटचा ,इथे सतराच लफडे,
इथे सह्या ,तिथे सह्या करता ,
पडतात बोटांचेच तुकडे ॥६॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
पैसे कमवू म्हणून झोपी जाता ,पैश्यांचा पाऊस स्वप्नापुरताच दिसेल काय ?
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ? ॥७॥
फॅमिली लाइफ नाहीच आम्हांसी,
नुसते स्टॉकब्रोकरलाच फोन,
बायकोही पाही संशयी नजरेने ,
आताशा बदललाय तिचा द्रुष्टीकोन ॥८॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
थेंबभरही घाम न गाळता,कधी कुणाला ,ही लॉटरी लागेल काय ? ॥९॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
तेजीमंदीच्या गप्पा आता सगळीकडेच सुरू,
भजनी मंडळातल्या काकूही म्हणतात,“ किती वाल्लेत लिलायन्सचे जला बघ तर बाई पारू .” ॥१०॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
एनएसई,बीएसई,निफ्टी यांचेच सारे जंजाळ ,
असं वाटतं डीम होते क्काय लाइट आमची,
चर्चा पैशाच्या फक्त ,ऐकून सर्व काळ ! ॥११॥
सांग सांग भोलानाथ ,सेंसेक्स वाढेल काय ?
पैश्यांचा पाऊस पडून शेअर मार्केटात,
आम्हाला भिजवेल काय ?
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit me @ : http://www.hasyakavitaa.blogspot.com/
विप्रो सिफी इन्फोसिसचे भाव वाढूनी , प्रॉफीट होईल काय ?
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ? ॥ध्रु.॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
आम्हाला हवा असा एक शेअर,
भाव असा वाढावा की सारा नोटांचाच बाजार,
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ? ॥१॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
नकोत आम्हाला रिलायन्स पॉवर ,
बॅंका अन सोसायट्यांचं कर्जं काढूनही
अपेक्षांचे कोसळलेत टॉवर
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ? ॥२॥
घरादारात सगळीकडे आता आहे हीच एक भाषा ,
“किती नं चढला ,किती नं पडला ,काय राव हा तमाशा ? ॥३॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
शेअर्समध्ये कर्जाऊ पैसे घालूनी कुणी कधी अमीर होवू शकेल काय ? ॥४॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
एकतर डिमॅटची ती गडबड ,
हा घेऊ ,तो घेऊ म्हणता उडते चांगलीच तारांबळ ॥५॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
हर्षदसारखा एखादा बिगबुल येऊनी ,आम्हालाही गंडवेल काय ? ॥५॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
फॉर्म भरतांना इनवेस्टमेंटचा ,इथे सतराच लफडे,
इथे सह्या ,तिथे सह्या करता ,
पडतात बोटांचेच तुकडे ॥६॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
पैसे कमवू म्हणून झोपी जाता ,पैश्यांचा पाऊस स्वप्नापुरताच दिसेल काय ?
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ? ॥७॥
फॅमिली लाइफ नाहीच आम्हांसी,
नुसते स्टॉकब्रोकरलाच फोन,
बायकोही पाही संशयी नजरेने ,
आताशा बदललाय तिचा द्रुष्टीकोन ॥८॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
थेंबभरही घाम न गाळता,कधी कुणाला ,ही लॉटरी लागेल काय ? ॥९॥
भोलानाथ ,भोलानाथ,
तेजीमंदीच्या गप्पा आता सगळीकडेच सुरू,
भजनी मंडळातल्या काकूही म्हणतात,“ किती वाल्लेत लिलायन्सचे जला बघ तर बाई पारू .” ॥१०॥
सांग सांग भोलानाथ ,मार्केट चढेल काय ?
एनएसई,बीएसई,निफ्टी यांचेच सारे जंजाळ ,
असं वाटतं डीम होते क्काय लाइट आमची,
चर्चा पैशाच्या फक्त ,ऐकून सर्व काळ ! ॥११॥
सांग सांग भोलानाथ ,सेंसेक्स वाढेल काय ?
पैश्यांचा पाऊस पडून शेअर मार्केटात,
आम्हाला भिजवेल काय ?
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit me @ : http://www.hasyakavitaa.blogspot.com/
Saturday, March 29, 2008
"डॉली ही चावरी "
नेहमी लोखंडी गेट मध्ये कैद असणारी ‘डॉली’ नावाची चाव चाव चावणारी कुत्री. ही समोरच्या बंगल्यातल्या ‘टॉमी’ नावाच्या कुत्र्याच्या प्रेमात पडली आणि त्याला मुक्त भेटता येत नसल्याने ती आणखीनच चिडखोर बनली.
(चाल : राधा ही बावरी )
रंगात पांढरा रंग,येता पाहूणा कुणी ही गुरगुरते ऽ ऽ ऽ ,
वळवून मान भूंकून छान ,
पळवूनी तयाला लाविते ,
या हिंस्त्र स्वरांचे हल्ले करूनी
भूंक भूंकूनी होई,
डॉली ही चावरी ऽ ऽ ऽ ,
टॉमी ऽ ऽ ची ,
डॉली ही चावरी ऽ ऽ ऽ ॥धृ ॥
बघताच त्याला दूर कुठून ऽ ऽ ऽ ,
शेपूट हलवी ही उठून ऽ ऽ ऽ ,
हे फाटक मधले कुणी बांधिले ?
ती त्यातून निसटू पाही ,
लोखंडी या जाळीमधूनि ,
मुंडकं ठेवूनी पाही ऽ ऽ ऽ ,
डॉली ही चावरी ऽ ऽ ऽ ,
टॉमी ऽ ऽ ची ,
डॉली ही चावरी ऽ ऽ ऽ ॥१ ॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
(चाल : राधा ही बावरी )
रंगात पांढरा रंग,येता पाहूणा कुणी ही गुरगुरते ऽ ऽ ऽ ,
वळवून मान भूंकून छान ,
पळवूनी तयाला लाविते ,
या हिंस्त्र स्वरांचे हल्ले करूनी
भूंक भूंकूनी होई,
डॉली ही चावरी ऽ ऽ ऽ ,
टॉमी ऽ ऽ ची ,
डॉली ही चावरी ऽ ऽ ऽ ॥धृ ॥
बघताच त्याला दूर कुठून ऽ ऽ ऽ ,
शेपूट हलवी ही उठून ऽ ऽ ऽ ,
हे फाटक मधले कुणी बांधिले ?
ती त्यातून निसटू पाही ,
लोखंडी या जाळीमधूनि ,
मुंडकं ठेवूनी पाही ऽ ऽ ऽ ,
डॉली ही चावरी ऽ ऽ ऽ ,
टॉमी ऽ ऽ ची ,
डॉली ही चावरी ऽ ऽ ऽ ॥१ ॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
Saturday, March 15, 2008
“थोडं हसू या -१”
एक शेजारी दुस-याला : “अहो टीव्ही दिसतोय का ?”
दुसरा : “हो .दिसतोय की !”
पहीला : “नाही म्हणजे केबल दिसत्येय का ? ”
दुसरा : “केबल कशी दिसेल ? ती तर टीव्हीच्या मागून असते ना ? ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
(एक बिगडे बाप का बेटा रस्त्याने गाणं म्हणत चाललेला असतो .)
बिगडे बाप का बेटा :“हा सुट मेरे बापका,
हा बुट मेरे बापका ,
ही गाडी मेरे बापकी ,
हा बंगला मेरे बापका !"
( त्याच वेळी रस्त्याने एक खडूस म्हातारा जात होता .)
वृद्ध माणूस : “ अरे पण टाळक्यात अक्कल तरी स्वत:ची आहे का ? ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------कंपनीत आजूबाजूला खूप ध्वनीप्रदूषण असतं म्हणून सदूनं क्लर्कला सांगितलं ,“ माझ्याकरता ‘ इअर प्लग ’ घेऊन ये .”
त्यांवर अर्थ न कळून क्लर्क म्हणाला,“ का ? ऐकू येत नै क्काय सदूभाऊ तुम्हाला ?”
-------------------------------------------------------------------------------------------------“काय नाव हो तुमच्या मुलाचं ? ”
“आशिर्वाद ! ”
“अहो ,मुलाचं नाव सांगताय का एखादया सिरीयलचं ?”
-------------------------------------------------------------------------------------------------आजकाल कार्यक्रमात निवेदक निवेदन करता करता आगाऊपणाच जास्त करतात .
एका कार्यक्रमात निवेदकाने स्पर्धक मुलीला नांव विचारलं .
तिने उत्तर दिलं ,“ कावेरी !”
त्याने कोटी केली ,“ अगदी आंघोळ केल्यासारखं वाटलं !”
तीही काही कमी नव्हती. ती म्हणाली,“हो, हो ,खूप ‘हे’ आहात हो तुम्ही !
माझं नाव ‘वैष्णवी’,‘रेणुका’ असं काही असतं तर पायाच पडले असतात की जसे माझ्या ! ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
“नांव काय हो तुमचं ?”
“देवांग ! ”
“जळगावच्ये का ?”
“कमाल आहे . कसं ओळखलं ?”
“शिम्पलहे ! नावातंच ‘वांगं’ हाय की तुमच्या !"
-------------------------------------------------------------------------------------------------जितेंद्र जोशींना एकदा एक युवतीचा फोन आला.
ती : “ हाय जि ऽ ऽ तू ! खूप छान काम केलंयस तू ‘सही रे सही ’मध्ये ! ”
(तिचा फोन कट झाला . . .)
इकडे जितू अवाक !
जितू : “ अहो पण ऐका तरी , ‘सही रे सही ’मध्ये मी कुठे होतो ? "
-------------------------------------------------------------------------------------------------नायगांवकर सरांना एक माणूस बसमध्ये भेटला .तो बराच वेळ त्यांच्या मिशीकडे लक्ष देऊन पाहात होता.
एकाएकी त्याला काहीतरी आठवलं .
धाडस करून त्याने विचारलं ,“ काहो ? ते ‘हास्य सम्राट’ वाले ते तुम्हीच का ?
त्यांनी उत्तर दिलं,“ हो !”
त्याचा पुढचा प्रश्न ,“ मं कुठल्या चायनलवर आस्तो तो पोग्राम ?”
त्यांनी उत्तर दिलं.
त्यावर त्याचा पुढचा प्रश्न,“ म्हंज्ये मकरंद अनासपुरे तुम्हीच का ? ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
“ आडनांव सांगा तुमचं . ”
“अत्तरदे ! ”
“अहो हे नगरपालीका ऑफीस आहे ,अत्तर - उदबत्तीचं दुकान नाय !”
-------------------------------------------------------------------------------------------------वडलांच्या हातून रिमोट काढून घेऊन बाळ्याने त्याच्या आवडत्या ‘पॉपकॉर्न न्यूज’चे चॅनेल लावले.
खाली हेडलाइन्स येत होत्या . . .
बाबा : “बाळ्या ,लाव पाहू ते आस्था चॅनेल ”
(बाळ्या फिल्मी बातम्यांमध्ये अडकलेला . . )
बाळ्या : “ बाबा ,बाबा ,हेडलाइन बघा . . . सैफने करीनाला लॅपटॉप दिला ”
बाबा :“ अरे ते ठिके पण लॅपटॉप चालवायला लागते ती अक्कल देवाने दिलीय का ?”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
एका म्हाता-या माणसाने कॉम्प्यूटर विकत घेतला .तो नीट शिकला ही नव्हता. कॉम्प्यूटर खरेदीच्या दुस-याच दिवशी त्याने
कॉम्प्यूटर विक्रेत्याला फोन केला व C.P.U.ऑन करूनही कॉम्प्यूटर चालू होत नसल्याचे सांगितले.
पुन्हा “माझा सगळा डेटा लॉस झाला असेल की काय ?” अशी काळजी ही व्यक्त केली.
विक्रेता म्हणाला,“ साहेब ,काळजी करू नका ,मी आमचा माणूस पाठवतो .”
थोड्या वेळाने त्याचा माणूस आला .त्याने पीसी चेक केला.तेवढ्यात त्याला मालकाचा फोन आला .
त्याचा साहेब,“ काय रे काय प्रॉब्लेम आहे ?”
तो :“ साहेब ,प्रॉब्लेम काही नव्हता.साहेबांनी मॉनिटरचं स्वीच ‘ऑफ ’ ठेवलं होतं.”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
दुसरा : “हो .दिसतोय की !”
पहीला : “नाही म्हणजे केबल दिसत्येय का ? ”
दुसरा : “केबल कशी दिसेल ? ती तर टीव्हीच्या मागून असते ना ? ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
(एक बिगडे बाप का बेटा रस्त्याने गाणं म्हणत चाललेला असतो .)
बिगडे बाप का बेटा :“हा सुट मेरे बापका,
हा बुट मेरे बापका ,
ही गाडी मेरे बापकी ,
हा बंगला मेरे बापका !"
( त्याच वेळी रस्त्याने एक खडूस म्हातारा जात होता .)
वृद्ध माणूस : “ अरे पण टाळक्यात अक्कल तरी स्वत:ची आहे का ? ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------कंपनीत आजूबाजूला खूप ध्वनीप्रदूषण असतं म्हणून सदूनं क्लर्कला सांगितलं ,“ माझ्याकरता ‘ इअर प्लग ’ घेऊन ये .”
त्यांवर अर्थ न कळून क्लर्क म्हणाला,“ का ? ऐकू येत नै क्काय सदूभाऊ तुम्हाला ?”
-------------------------------------------------------------------------------------------------“काय नाव हो तुमच्या मुलाचं ? ”
“आशिर्वाद ! ”
“अहो ,मुलाचं नाव सांगताय का एखादया सिरीयलचं ?”
-------------------------------------------------------------------------------------------------आजकाल कार्यक्रमात निवेदक निवेदन करता करता आगाऊपणाच जास्त करतात .
एका कार्यक्रमात निवेदकाने स्पर्धक मुलीला नांव विचारलं .
तिने उत्तर दिलं ,“ कावेरी !”
त्याने कोटी केली ,“ अगदी आंघोळ केल्यासारखं वाटलं !”
तीही काही कमी नव्हती. ती म्हणाली,“हो, हो ,खूप ‘हे’ आहात हो तुम्ही !
माझं नाव ‘वैष्णवी’,‘रेणुका’ असं काही असतं तर पायाच पडले असतात की जसे माझ्या ! ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
“नांव काय हो तुमचं ?”
“देवांग ! ”
“जळगावच्ये का ?”
“कमाल आहे . कसं ओळखलं ?”
“शिम्पलहे ! नावातंच ‘वांगं’ हाय की तुमच्या !"
-------------------------------------------------------------------------------------------------जितेंद्र जोशींना एकदा एक युवतीचा फोन आला.
ती : “ हाय जि ऽ ऽ तू ! खूप छान काम केलंयस तू ‘सही रे सही ’मध्ये ! ”
(तिचा फोन कट झाला . . .)
इकडे जितू अवाक !
जितू : “ अहो पण ऐका तरी , ‘सही रे सही ’मध्ये मी कुठे होतो ? "
-------------------------------------------------------------------------------------------------नायगांवकर सरांना एक माणूस बसमध्ये भेटला .तो बराच वेळ त्यांच्या मिशीकडे लक्ष देऊन पाहात होता.
एकाएकी त्याला काहीतरी आठवलं .
धाडस करून त्याने विचारलं ,“ काहो ? ते ‘हास्य सम्राट’ वाले ते तुम्हीच का ?
त्यांनी उत्तर दिलं,“ हो !”
त्याचा पुढचा प्रश्न ,“ मं कुठल्या चायनलवर आस्तो तो पोग्राम ?”
त्यांनी उत्तर दिलं.
त्यावर त्याचा पुढचा प्रश्न,“ म्हंज्ये मकरंद अनासपुरे तुम्हीच का ? ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
“ आडनांव सांगा तुमचं . ”
“अत्तरदे ! ”
“अहो हे नगरपालीका ऑफीस आहे ,अत्तर - उदबत्तीचं दुकान नाय !”
-------------------------------------------------------------------------------------------------वडलांच्या हातून रिमोट काढून घेऊन बाळ्याने त्याच्या आवडत्या ‘पॉपकॉर्न न्यूज’चे चॅनेल लावले.
खाली हेडलाइन्स येत होत्या . . .
बाबा : “बाळ्या ,लाव पाहू ते आस्था चॅनेल ”
(बाळ्या फिल्मी बातम्यांमध्ये अडकलेला . . )
बाळ्या : “ बाबा ,बाबा ,हेडलाइन बघा . . . सैफने करीनाला लॅपटॉप दिला ”
बाबा :“ अरे ते ठिके पण लॅपटॉप चालवायला लागते ती अक्कल देवाने दिलीय का ?”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
एका म्हाता-या माणसाने कॉम्प्यूटर विकत घेतला .तो नीट शिकला ही नव्हता. कॉम्प्यूटर खरेदीच्या दुस-याच दिवशी त्याने
कॉम्प्यूटर विक्रेत्याला फोन केला व C.P.U.ऑन करूनही कॉम्प्यूटर चालू होत नसल्याचे सांगितले.
पुन्हा “माझा सगळा डेटा लॉस झाला असेल की काय ?” अशी काळजी ही व्यक्त केली.
विक्रेता म्हणाला,“ साहेब ,काळजी करू नका ,मी आमचा माणूस पाठवतो .”
थोड्या वेळाने त्याचा माणूस आला .त्याने पीसी चेक केला.तेवढ्यात त्याला मालकाचा फोन आला .
त्याचा साहेब,“ काय रे काय प्रॉब्लेम आहे ?”
तो :“ साहेब ,प्रॉब्लेम काही नव्हता.साहेबांनी मॉनिटरचं स्वीच ‘ऑफ ’ ठेवलं होतं.”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
“थोडं हसू या -२”
‘सारेगमप’ मध्ये अंतीम दहा स्पर्धकांमधली कु.फटकळे ही जरा उद्धटच होती पण तिला गाणं चांगलं गाता यायचं.
त्या दिवशी विशेष एपिसोड होता .गाणं म्हणायला ती मंचावर गेली.
निवेदिका पल्लवी जोशी आपल्या नेहमीच्या पद्धतीनं हिंदी बोलावं तसं मराठी बोलत होत्या . . .
पल्लवी जोशी : “तुला माहीतीये ? खुप सारे लोक तुला पाहतायत !”
कु.फटकळे : “हे तू वेगळं का सांगत्येयस ? मी आंधळी आहे का ? ”
हा सीन एडिटींग मध्ये मात्र कट केला गेला .
-------------------------------------------------------------------------------------------------
दोन तबलजींची जुगलबंदी चालू असते .नीट ऐकलं तर वाटतं जसे घाटावर दोन धोबी कपडे धूवायला आले आहेत.
त्यातला एक आळशी आहे तर एक उत्साही .
पहीला (आळशी असणारा )म्हणतो : “ धुणं धुवून टाकूक्का नको ?
धुवून टाकूक्का नको ?
धुवून टाकूक्का नको ?”
यांवर दुसरा (उत्साही असणारा) म्हणतो : “ धुण्टाक ,धुण्टाक ,धुण्टाक ,धुण्टाक !”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
मराठी चित्रपट बनवतांना हिंदीची कॉपी केली जाते असं म्हणतात पण हे उदाहरण आहे एका हिंदी चित्रपटाचं जिथे मराठीतलं अख्खं एक गाणं उचललेलं आहे .काही वर्षांपूर्वी स्मिता तळवलकरांचा ‘चौकट राजा’ हा चित्रपट आला होता.
त्यांत “मी असा कसा, असा कसा वेगळा ऽ ऽ ळा ऽ ऽ ळा ”हे गाणे होते .
२००३ साली ’लक्ष्य’ हा हिंदी चित्रपट आला तेव्हा आशय तोच ठेवून फक्त शब्द बदलून गाणं हिंदी केलं गेलं अन ते चक्क फेमस झालं.गाणं होतं ,“ मैं ऐसा क्यू हूँ ? मैं ऐसा क्यूँ हूँ ?”
-------------------------------------------------------------------------------------------------जर भाषाकारांनी ठरवलं की ‘प्रेम’ या शब्दाऐवजी ‘शेण’ हा शब्द वापरला जावा आणि ‘शेण’ या शब्दाच्या जागी ‘प्रेम’ हा शब्द वापरला जावा (शक्य आहे ! आता इथून पुढे काय काय होईल सांगता येत नाही .) तर काय होईल ?
मराठी गाणं कसं असेल ? ‘‘शेणा ऽ ऽ ऽ ला उपमा ना ऽ ऽ ही ,हे देवाघरचे देणे !”
चित्रपटांची नावं कशी असतील ? ‘ शेण करूया खुल्लमखुल्ला ! ’
प्रेमाची कबुली कशी दिली जाईल ? प्रेमीक प्रेमाचा इजहार कसा करतील ?
एका बागेत व्यवस्थीत कॉर्नर पाहून प्रियकर -प्रेयसी बसलेत.
प्रियकर म्हणतोय :“ प्रिये माझं तुझ्यावर खूप खूप शेण आहे !”
‘शेण’ या शब्दाऐवजी ‘प्रेम’ हा शब्द वापरला तर काय होईल ?
“ अहॊ पाटलीणबाई ,हयेप्पा ! तुमची म्हैस आमच्या अंगणात किती प्रेम करून गेलीये ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
जर ‘मन ’ या शब्दाऐवजी ‘घण’ (हातोडा) हा शब्द वापरला तर गाणी कशी असतील ?
“ घणाच्या धुंदीत ,लहरीत ये ऽ ऽ ना ,सखे गं साजणी ,ये ऽ ऽ ना.”
“ नाते जुळले घणाशी घणाचे .”
मराठी अल्बमची नावं कशी असतील ? ‘वेड्या घणा .’
-------------------------------------------------------------------------------------------------विविध कार्यालयांमध्ये ,कारखान्यांमध्ये प्रवेशद्वाराशी सूचना फलक असतो .तिथे एकदा एक सूचना लागली की ,पाहायला बरीच गर्दी होते.तीच सूचना महीनाभर नाहीतर पंधरा दिवसतरी तिथे असणार असते पण नंतर जाऊन वाचू ,असे सामंजस्य मात्र कुणी दाखवत नाही.
कधी - कधी सूचना तीच असते पण लोक ऊगीच गर्दी करतात.एकेकाची तिथे ऊभे राहण्याची कारणं वेगवेगळी असतात.
अश्याच ठिकाणचा एक प्रसंग !
एक सेवानिवृत्तीला आलेला वृद्ध मनुष्य खूप वेळ त्या नोटीस बोर्डाकडे पाहात उभा होता.त्याला तिथे उभा पाहून पाहीलेलीच नोटीस पाहायला गर्दी जमते.मोठ्या जनसंख्येमुळे कोणालाच नीट वाचता येत नव्हतं.
एवढ्यांत त्याला उभा पाहून त्याचा मित्र त्याच्याजवळ आला .
मित्राने विचारलं,"काय बापू ? येवढा काय वाचितो ? आक्षंरं उडून जातील बरं ? मायला दॉन वळींची नॉटीस वाच्यायले साल्या तुले धा मिंटं कश्ये लागता ब्ये ? अन्‍ तुला तं चष्म्याशिवाय वाचता नै येत मंग त्वा इढं काय कर्तो ? "
यावर तो मनुष्य उत्तरला,“ टाइमपास !”
-------------------------------------------------------------------------------------------------सेवानिवृत्तीच्या दिवशी दोन कर्मचारी वरीष्ठ साहेबांना भेटायला गेले.त्यातला एक जरा फटकळ होता अन्‍ त्यात साहेब सरदार !
तो : “ क्या साहेब ,हमकॊ जल्दी निकालके दे रहे ,याँहाशे ?”
सरदार असला तरी तो त्याचा साहेब होता ,असं काहीही बरं तो ऐकून घेणार होता !
साहेब :“ अरे जल्दी तो तुम्हे ही थी ।”
( तो जागीच अवाक्‍ ! )
तो :“ क्या साब ?”
साहेब:“ अरे जल्दी तो तुम्हे थी जो जल्दी जनम ले लिया ,थोडा रूकके इंतजार करते,तो हम तुम दोनो साथ साथ दुनिया में आते थे और आराम से रिटायर्ड होते थे । साला आने की भी जल्दी जाने की भी जल्दी ,अब जा भाग ! ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------कधी कधी बोलता बोलता slip of tounge मुळे विनोद निर्मिती होते.याचे हे उदाहरण !
एकदा नोटिस बोर्डवर सुचना वाचत होतो .एका वरीष्ठांचा सेवानिवृत्तीचा समारंभ एका हॉटेलात ठरवला गेला होता ,ते ठिकाण काही कारणास्तव बदलले गेले होते ,तीच ती सूचना होती.शिर्षक होतं ‘Change in Venue of farewell party !'.
आमचे एक वरीष्ठ म्हणाले,“ अहो खैरनार , जरा पहा तर बरं ,`FUNERAL PARTY' कुठे आहे ते !”
-------------------------------------------------------------------------------------------------होर्डींगवर Thums Up ची जाहीरात लागली होती : अक्षय कुमार म्हणतोय, “ थम्स अप पिणार ? माझ्याबरोबर निन्जा (हायस्पीडची एक मोटर सायकल ) चालवणार ?”
सायकलवरून येणा-या एका खेडूत त्या जाहीरातीकडे पाहून म्हणाला,“ आरे बोळक्या तोंडाच्या,थम्फफ प्यायाले पैसे आस्ते तं येमेटीत पेट्रोल नस्तं का टाकलं ,सायकलीवर टांगा मारू मारू काह्याले तंगाडलो आस्तो लांब लांब ! ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------सध्या आरोग्याबदद्‍ल consciousness वाढतेय.Nail polish खरीदायला गेलेल्या सदूने दुकानदाराला विचारले ,“काय हो ही edible आहे ना ? विषारी तर नाही ना ?”
दुकानदारानं विचारलं,“ का ? ”
सदूने उत्तर दिलं ,“ नै ,त्याचं काय आहे ,आमच्या ‘हि’ला नखं खाण्याची सवय आहे , म्हणून विचारून घेतलं ! ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
त्या दिवशी विशेष एपिसोड होता .गाणं म्हणायला ती मंचावर गेली.
निवेदिका पल्लवी जोशी आपल्या नेहमीच्या पद्धतीनं हिंदी बोलावं तसं मराठी बोलत होत्या . . .
पल्लवी जोशी : “तुला माहीतीये ? खुप सारे लोक तुला पाहतायत !”
कु.फटकळे : “हे तू वेगळं का सांगत्येयस ? मी आंधळी आहे का ? ”
हा सीन एडिटींग मध्ये मात्र कट केला गेला .
-------------------------------------------------------------------------------------------------
दोन तबलजींची जुगलबंदी चालू असते .नीट ऐकलं तर वाटतं जसे घाटावर दोन धोबी कपडे धूवायला आले आहेत.
त्यातला एक आळशी आहे तर एक उत्साही .
पहीला (आळशी असणारा )म्हणतो : “ धुणं धुवून टाकूक्का नको ?
धुवून टाकूक्का नको ?
धुवून टाकूक्का नको ?”
यांवर दुसरा (उत्साही असणारा) म्हणतो : “ धुण्टाक ,धुण्टाक ,धुण्टाक ,धुण्टाक !”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
मराठी चित्रपट बनवतांना हिंदीची कॉपी केली जाते असं म्हणतात पण हे उदाहरण आहे एका हिंदी चित्रपटाचं जिथे मराठीतलं अख्खं एक गाणं उचललेलं आहे .काही वर्षांपूर्वी स्मिता तळवलकरांचा ‘चौकट राजा’ हा चित्रपट आला होता.
त्यांत “मी असा कसा, असा कसा वेगळा ऽ ऽ ळा ऽ ऽ ळा ”हे गाणे होते .
२००३ साली ’लक्ष्य’ हा हिंदी चित्रपट आला तेव्हा आशय तोच ठेवून फक्त शब्द बदलून गाणं हिंदी केलं गेलं अन ते चक्क फेमस झालं.गाणं होतं ,“ मैं ऐसा क्यू हूँ ? मैं ऐसा क्यूँ हूँ ?”
-------------------------------------------------------------------------------------------------जर भाषाकारांनी ठरवलं की ‘प्रेम’ या शब्दाऐवजी ‘शेण’ हा शब्द वापरला जावा आणि ‘शेण’ या शब्दाच्या जागी ‘प्रेम’ हा शब्द वापरला जावा (शक्य आहे ! आता इथून पुढे काय काय होईल सांगता येत नाही .) तर काय होईल ?
मराठी गाणं कसं असेल ? ‘‘शेणा ऽ ऽ ऽ ला उपमा ना ऽ ऽ ही ,हे देवाघरचे देणे !”
चित्रपटांची नावं कशी असतील ? ‘ शेण करूया खुल्लमखुल्ला ! ’
प्रेमाची कबुली कशी दिली जाईल ? प्रेमीक प्रेमाचा इजहार कसा करतील ?
एका बागेत व्यवस्थीत कॉर्नर पाहून प्रियकर -प्रेयसी बसलेत.
प्रियकर म्हणतोय :“ प्रिये माझं तुझ्यावर खूप खूप शेण आहे !”
‘शेण’ या शब्दाऐवजी ‘प्रेम’ हा शब्द वापरला तर काय होईल ?
“ अहॊ पाटलीणबाई ,हयेप्पा ! तुमची म्हैस आमच्या अंगणात किती प्रेम करून गेलीये ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
जर ‘मन ’ या शब्दाऐवजी ‘घण’ (हातोडा) हा शब्द वापरला तर गाणी कशी असतील ?
“ घणाच्या धुंदीत ,लहरीत ये ऽ ऽ ना ,सखे गं साजणी ,ये ऽ ऽ ना.”
“ नाते जुळले घणाशी घणाचे .”
मराठी अल्बमची नावं कशी असतील ? ‘वेड्या घणा .’
-------------------------------------------------------------------------------------------------विविध कार्यालयांमध्ये ,कारखान्यांमध्ये प्रवेशद्वाराशी सूचना फलक असतो .तिथे एकदा एक सूचना लागली की ,पाहायला बरीच गर्दी होते.तीच सूचना महीनाभर नाहीतर पंधरा दिवसतरी तिथे असणार असते पण नंतर जाऊन वाचू ,असे सामंजस्य मात्र कुणी दाखवत नाही.
कधी - कधी सूचना तीच असते पण लोक ऊगीच गर्दी करतात.एकेकाची तिथे ऊभे राहण्याची कारणं वेगवेगळी असतात.
अश्याच ठिकाणचा एक प्रसंग !
एक सेवानिवृत्तीला आलेला वृद्ध मनुष्य खूप वेळ त्या नोटीस बोर्डाकडे पाहात उभा होता.त्याला तिथे उभा पाहून पाहीलेलीच नोटीस पाहायला गर्दी जमते.मोठ्या जनसंख्येमुळे कोणालाच नीट वाचता येत नव्हतं.
एवढ्यांत त्याला उभा पाहून त्याचा मित्र त्याच्याजवळ आला .
मित्राने विचारलं,"काय बापू ? येवढा काय वाचितो ? आक्षंरं उडून जातील बरं ? मायला दॉन वळींची नॉटीस वाच्यायले साल्या तुले धा मिंटं कश्ये लागता ब्ये ? अन्‍ तुला तं चष्म्याशिवाय वाचता नै येत मंग त्वा इढं काय कर्तो ? "
यावर तो मनुष्य उत्तरला,“ टाइमपास !”
-------------------------------------------------------------------------------------------------सेवानिवृत्तीच्या दिवशी दोन कर्मचारी वरीष्ठ साहेबांना भेटायला गेले.त्यातला एक जरा फटकळ होता अन्‍ त्यात साहेब सरदार !
तो : “ क्या साहेब ,हमकॊ जल्दी निकालके दे रहे ,याँहाशे ?”
सरदार असला तरी तो त्याचा साहेब होता ,असं काहीही बरं तो ऐकून घेणार होता !
साहेब :“ अरे जल्दी तो तुम्हे ही थी ।”
( तो जागीच अवाक्‍ ! )
तो :“ क्या साब ?”
साहेब:“ अरे जल्दी तो तुम्हे थी जो जल्दी जनम ले लिया ,थोडा रूकके इंतजार करते,तो हम तुम दोनो साथ साथ दुनिया में आते थे और आराम से रिटायर्ड होते थे । साला आने की भी जल्दी जाने की भी जल्दी ,अब जा भाग ! ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------कधी कधी बोलता बोलता slip of tounge मुळे विनोद निर्मिती होते.याचे हे उदाहरण !
एकदा नोटिस बोर्डवर सुचना वाचत होतो .एका वरीष्ठांचा सेवानिवृत्तीचा समारंभ एका हॉटेलात ठरवला गेला होता ,ते ठिकाण काही कारणास्तव बदलले गेले होते ,तीच ती सूचना होती.शिर्षक होतं ‘Change in Venue of farewell party !'.
आमचे एक वरीष्ठ म्हणाले,“ अहो खैरनार , जरा पहा तर बरं ,`FUNERAL PARTY' कुठे आहे ते !”
-------------------------------------------------------------------------------------------------होर्डींगवर Thums Up ची जाहीरात लागली होती : अक्षय कुमार म्हणतोय, “ थम्स अप पिणार ? माझ्याबरोबर निन्जा (हायस्पीडची एक मोटर सायकल ) चालवणार ?”
सायकलवरून येणा-या एका खेडूत त्या जाहीरातीकडे पाहून म्हणाला,“ आरे बोळक्या तोंडाच्या,थम्फफ प्यायाले पैसे आस्ते तं येमेटीत पेट्रोल नस्तं का टाकलं ,सायकलीवर टांगा मारू मारू काह्याले तंगाडलो आस्तो लांब लांब ! ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------सध्या आरोग्याबदद्‍ल consciousness वाढतेय.Nail polish खरीदायला गेलेल्या सदूने दुकानदाराला विचारले ,“काय हो ही edible आहे ना ? विषारी तर नाही ना ?”
दुकानदारानं विचारलं,“ का ? ”
सदूने उत्तर दिलं ,“ नै ,त्याचं काय आहे ,आमच्या ‘हि’ला नखं खाण्याची सवय आहे , म्हणून विचारून घेतलं ! ”
-------------------------------------------------------------------------------------------------
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
''अभ्यास कर !''
सॅटेलाईट चॅनेल्समुळे लहान मुलं खेळायला जात नाहीत ,अभ्यासाला टाळाटाळ करतात ,निरूत्साही बनतात.
एका जागरूक आईने मुलांच्या चांगल्या सवयींसाठी हे गीत लिहीलंय.
( चाल: "Let's te music play !" )
आई :“ रात्र रात्र टिव्ही तू बघतेस ,
रोज कार्टून चॅनेल हा लावतेस,
करत नाहीस तू अभ्यास ,
सदा तुला कार्टूनचा ध्यास !
उठ ! पळ ! चल अभ्यास कर ! ॥ध्रु॥ ”
(असं म्हणून आईने टिव्ही ऑफ केला )
मुलगी : “ ए ! आई ! चालू राहू दे टिव्ही !
ए ! आई ! चालू राहू दे टिव्ही ! " ॥१॥
आई : “ उठ ! पळ ! चल अभ्यास कर !
उठ ! पळ ! चल अभ्यास कर !
काय तब्येत झाली आहे पाहा ,
(उपहासाने) तू अशीच बारीक राहा !
काय तब्येत झाली आहे पाहा ,
तू अशीच बारीक राहा !
कसं शरीर तुझं होईल बळकट ?
असल्यावर अशी तू आळसट !
कसं शरीर तुझं होईल बळकट ?
असल्यावर अशी तू आळसट !
उठ ! पळ ! चल जा अभ्यास कर !
उठ ! पळ ! चल जा अभ्यास कर ! ॥२॥
जाऊन मैदानात खेळ ,
जाऊन मैदानात खेळ ,
नको घालवूस असा तुझा वेळ ,
उठ ! पळ ! नको बसू टिव्हीसमोर ! ”॥३॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
एका जागरूक आईने मुलांच्या चांगल्या सवयींसाठी हे गीत लिहीलंय.
( चाल: "Let's te music play !" )
आई :“ रात्र रात्र टिव्ही तू बघतेस ,
रोज कार्टून चॅनेल हा लावतेस,
करत नाहीस तू अभ्यास ,
सदा तुला कार्टूनचा ध्यास !
उठ ! पळ ! चल अभ्यास कर ! ॥ध्रु॥ ”
(असं म्हणून आईने टिव्ही ऑफ केला )
मुलगी : “ ए ! आई ! चालू राहू दे टिव्ही !
ए ! आई ! चालू राहू दे टिव्ही ! " ॥१॥
आई : “ उठ ! पळ ! चल अभ्यास कर !
उठ ! पळ ! चल अभ्यास कर !
काय तब्येत झाली आहे पाहा ,
(उपहासाने) तू अशीच बारीक राहा !
काय तब्येत झाली आहे पाहा ,
तू अशीच बारीक राहा !
कसं शरीर तुझं होईल बळकट ?
असल्यावर अशी तू आळसट !
कसं शरीर तुझं होईल बळकट ?
असल्यावर अशी तू आळसट !
उठ ! पळ ! चल जा अभ्यास कर !
उठ ! पळ ! चल जा अभ्यास कर ! ॥२॥
जाऊन मैदानात खेळ ,
जाऊन मैदानात खेळ ,
नको घालवूस असा तुझा वेळ ,
उठ ! पळ ! नको बसू टिव्हीसमोर ! ”॥३॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
''बोका''
एकदा टॉम आणि जेरी जोडीने ‘मर्डर’ पिक्चर पाहायला गेले.पॉपकॉर्न खाण्यावरून त्यांचं भांडण झालं. टॉम बिळात लपला व समुहातल्या बाकी उंदरांना तो जेरी बद्दल सांगू लागला . . . . .
(चाल :दिल को हजार बार रोका . . . )
हो ऽ ऽ हा हा हा ऽ ऽ , हो ऽ ऽ हा हा हा ऽ ऽ,
बिळाच्या तोंडापाशी ऽ ऽ आला आहे बोका ,
पटकन जाऊन कोणीतरी त्याला ठोका,
जीव हा वाचवा ,
बोक्याला कटवा,
नाही ऽ ऽ तर होईल प्राणांशी तुमच्या धो ऽ ऽ का ! ॥१॥
आ ऽ ऽ ऽ आ ऽ ऽ ऽ ,
वाचवा याच्यापासून स्वत:ला ,
खेळतो हा गनिमी कावा ऽ ऽ ,
कोणितरी त्याच्या दुधाच्या वाटीत ,विष घा ऽ ऽ लून ठेवा !
बिळाच्या तोंडापाशी ऽ ऽ आला आहे बोका . ॥२॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
(चाल :दिल को हजार बार रोका . . . )
हो ऽ ऽ हा हा हा ऽ ऽ , हो ऽ ऽ हा हा हा ऽ ऽ,
बिळाच्या तोंडापाशी ऽ ऽ आला आहे बोका ,
पटकन जाऊन कोणीतरी त्याला ठोका,
जीव हा वाचवा ,
बोक्याला कटवा,
नाही ऽ ऽ तर होईल प्राणांशी तुमच्या धो ऽ ऽ का ! ॥१॥
आ ऽ ऽ ऽ आ ऽ ऽ ऽ ,
वाचवा याच्यापासून स्वत:ला ,
खेळतो हा गनिमी कावा ऽ ऽ ,
कोणितरी त्याच्या दुधाच्या वाटीत ,विष घा ऽ ऽ लून ठेवा !
बिळाच्या तोंडापाशी ऽ ऽ आला आहे बोका . ॥२॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
''दारूमुक्ती''
व्यसनाधीन झालेल्या गावातल्या तरूणांना व्यसनापासून परावृत्त करण्यासाठी दारूमुक्ती प्रबोधन मंचाचे कार्यकर्ते आले होते।दारूमुक्तीचा सल्ला त्यांना सहजपणे गळी उतरवणे आवश्यक होते.अश्यावेळी त्यांनी तो सल्ला असा दिला . . . .
(चाल : जादू तेरी नजर )
दा ऽ ऽ ऽ रू तू बंद कर , दारू तू बंद कर ,
कधी हँगओव्हर ,
कधी करपट ढेकर ,
दारूमुळेच आहेत हे ऽ ऽ ऽ विकार ऽ ऽ ऽ ॥ध्रु॥
कधी रम पितोस ,
कधी व्होडका घेतोस,
कधी मारतोस नुसतीच बियर , दारू ऽ ऽ ऽ ॥१॥
कधी सोड्याबरोबर ,
कधी पाण्याबरोबर ,
कधी नुसतीच पिऊन देतोस ढेकर , दारू ऽ ऽ ऽ ॥२॥
कधी व्हिस्की ,
कधी ब्रँडी ,
जोडी ऽ ऽ ला मटन हंडी ,
कारणं तुला पुष्कळ ! दारू ऽ ऽ ऽ ॥३॥
येत नाही ऽ ऽ ऽ कसा तुला कंटाळा ऽ ऽ ऽ ?
करून पैश्यांचा हा असा चुराडा ,
हे बंद कर , हे बंद कर ,
जीवन होईल तुझे सुखकर ,दारू ऽ ऽ ऽ ॥४॥
पितोस अधाशीपणे पेगवर पेग तू,
सापळा हाडांचा होत आहेस तू ,
संपवतोस कश्याला स्वत:चं आयुष्य ?
विसरलास ? तू आहेस देशाचं या भविष्य !
नको करू नकार ,
तू दे होकार ,
नकोत असले पुन्हा प्रकार , दारू ऽ ऽ ऽ ॥५॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
(चाल : जादू तेरी नजर )
दा ऽ ऽ ऽ रू तू बंद कर , दारू तू बंद कर ,
कधी हँगओव्हर ,
कधी करपट ढेकर ,
दारूमुळेच आहेत हे ऽ ऽ ऽ विकार ऽ ऽ ऽ ॥ध्रु॥
कधी रम पितोस ,
कधी व्होडका घेतोस,
कधी मारतोस नुसतीच बियर , दारू ऽ ऽ ऽ ॥१॥
कधी सोड्याबरोबर ,
कधी पाण्याबरोबर ,
कधी नुसतीच पिऊन देतोस ढेकर , दारू ऽ ऽ ऽ ॥२॥
कधी व्हिस्की ,
कधी ब्रँडी ,
जोडी ऽ ऽ ला मटन हंडी ,
कारणं तुला पुष्कळ ! दारू ऽ ऽ ऽ ॥३॥
येत नाही ऽ ऽ ऽ कसा तुला कंटाळा ऽ ऽ ऽ ?
करून पैश्यांचा हा असा चुराडा ,
हे बंद कर , हे बंद कर ,
जीवन होईल तुझे सुखकर ,दारू ऽ ऽ ऽ ॥४॥
पितोस अधाशीपणे पेगवर पेग तू,
सापळा हाडांचा होत आहेस तू ,
संपवतोस कश्याला स्वत:चं आयुष्य ?
विसरलास ? तू आहेस देशाचं या भविष्य !
नको करू नकार ,
तू दे होकार ,
नकोत असले पुन्हा प्रकार , दारू ऽ ऽ ऽ ॥५॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
`` पाळणा ''
नवरात्रीतल्या जत्रेत रहाट पाळणे असतात.अश्याच एका रहाटपाळण्यात सहज गंमत म्हणून एक गीतकार बसला.दोन राऊंड झाले.तिस-या राऊंडला लोडशेडींगमुळे लाईटच गेली. तो बिचारा बी.पी.पेशंट.सहज म्हणून बसला अन आता अडकला. तेव्हा त्याने आपल्या भावना अश्या व्यक्त केल्या . . .
(चाल :जग सुना सुना लागे . . . )
कुणीतरी खाली घ्या हा पाळणा ऽ ऽ
मला भिती खूप वाटे ,
मला भिती खूप वाटे रे ! ॥ध्रु॥
कोणी ऽ ऽ ऽ मदतीला ऽ ऽ बो ऽ ऽ लवा
पाळणा हा एकदाचा फिरवा ऽ ऽ
मला यायला लागली आहे भोवळ ,
कुणीतरी खाली . . . . ॥१॥
लोडशेडींग ऽ ऽ ही का ऽ ऽ हो ऽ ऽ ते ?
का होते ?
जग हे ऽ ऽ ऽ ,जिथल्या तिथे थांबते ,
का थांबते ?
बघा अडकल्या पोरी ,क्लासला आलेल्या ऽ ऽ ऽ ! ॥२॥
हे असेच नेहमी का हो ऽ ऽ ते ?
वीज ही पुन्हा पुन्हा का ऽ ऽ जाते ऽ ऽ ?
बघा रडायला लागली तान्हुली ,
आई तिची आहे खाली !
कुणीतरी खाली . . . . . ॥३॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
(चाल :जग सुना सुना लागे . . . )
कुणीतरी खाली घ्या हा पाळणा ऽ ऽ
मला भिती खूप वाटे ,
मला भिती खूप वाटे रे ! ॥ध्रु॥
कोणी ऽ ऽ ऽ मदतीला ऽ ऽ बो ऽ ऽ लवा
पाळणा हा एकदाचा फिरवा ऽ ऽ
मला यायला लागली आहे भोवळ ,
कुणीतरी खाली . . . . ॥१॥
लोडशेडींग ऽ ऽ ही का ऽ ऽ हो ऽ ऽ ते ?
का होते ?
जग हे ऽ ऽ ऽ ,जिथल्या तिथे थांबते ,
का थांबते ?
बघा अडकल्या पोरी ,क्लासला आलेल्या ऽ ऽ ऽ ! ॥२॥
हे असेच नेहमी का हो ऽ ऽ ते ?
वीज ही पुन्हा पुन्हा का ऽ ऽ जाते ऽ ऽ ?
बघा रडायला लागली तान्हुली ,
आई तिची आहे खाली !
कुणीतरी खाली . . . . . ॥३॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
Saturday, March 8, 2008
" ताक दे "
खिचडी अन कढी हा बेत मध्यमवर्गीय महाराष्ट्रायनांमध्ये खूप लोकप्रिय आहे.दसरा - दिवाळी या सणांनंतर काहीतरी साधंसं खाण्यासाठी मन आतूरते.असाच भाव या आमच्या गाण्यातून व्यक्त झाला आहे.
(चाल : चक दे इंडीया )
खूप दिवसा ऽ ऽ तुण आला ऽ ऽ हा खिचडीचा बेत ऽ ऽ
आता तू दे ऽ ऽ (कोरस : ऑ ऑ ऑ ऑ )
चल आता ,दे लवकर झालाय ,आधीच उशीर ऽ ऽ
ताक दे ,ताक दे रे बंड्या ऽ ऽ ,
ताक दे ,ताक दे रे बंड्या ऽ ऽ ,
ताक दे ,ताक दे रे बंड्या ऽ ऽ ,
ताक दे ,ताक दे रे बंड्या ऽ ऽ .
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
(चाल : चक दे इंडीया )
खूप दिवसा ऽ ऽ तुण आला ऽ ऽ हा खिचडीचा बेत ऽ ऽ
आता तू दे ऽ ऽ (कोरस : ऑ ऑ ऑ ऑ )
चल आता ,दे लवकर झालाय ,आधीच उशीर ऽ ऽ
ताक दे ,ताक दे रे बंड्या ऽ ऽ ,
ताक दे ,ताक दे रे बंड्या ऽ ऽ ,
ताक दे ,ताक दे रे बंड्या ऽ ऽ ,
ताक दे ,ताक दे रे बंड्या ऽ ऽ .
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
मनोमनी(संपूर्ण विनोदी लेख)
काळ कितीही बदलला असला तरी या नेट युगात काही गोष्टी अगदी अव्याहत चालू आहेत.उपवर मुलीला दाखवणे हा असाच एक मनोरंजक कार्यक्रम! असं म्हणतात की नाती जुळण्यापेक्षा मनं जुळणं महत्वाचं!पण आजच्याकरीअर वूमनला मात्र याप्रसंगी अनेक बावळट नांना सामोरे जावे लागते. वरकरणी कोणी काहीही दाखवत असलं तरी क्षणोक्षणीएकेकाच्या मनातल्या चोरकप्प्यातविविध विचार तरंग उठत असतात. सुरूवात होते ती थेट मुलाकडच्यांच्या आगमनापासून. . .
मुलीचे वडील मुलाकडच्यांनारिसिव्ह करायला प्रवेशद्वारापाशी जातात.
मुलीचे वडील:या या.पत्ता लगेच मिळाला ना? काही त्रास तर नाही ना झाला ?
मनोमनी: पैसे वाचवायचे म्हणून फोन केला नाही हे आलंच लक्षात पण कमीतकमी मीस कॉल तर द्यायचाकी नाही . . .कंजूष लेकाचे!
मुलाचे वडील: . . नाही ,नाही.. . .पत्ता लगेचचमिळाला.
मनोमनी: किती सोपा दिला होतापत्ता यांनी. . .काय बरं दिला होता ? स्टॉपपासून चालत शिवाजी पुतळ्यापर्यंतयायचे मग एक पार्क दिसेल.त्यात दोन झोपाळे दिसतील. . . पिवळा आणि लाल .त्यांतल्य लाल रंगाच्या झोपाळ्यावर हातभर उंच गेल्यावर जीगॅलरी दिसेल तोच आमचा फ्लॅट.असा विचित्र पत्तादिला होता या शत मुर्खांनी! . . .मी म्हणतो अरे दिलात तो दिलात पण पावसामुळेपार्कात अस्सा चिख्खल झालाय की …त्यांवर बसायचं म्हणजेउत्तर ध्रुवावर जाऊन शेकोटी करण्याइतकं अवघड आहे. काय हा विक्षीप्तपणा?
सर्व स्थानापन्न होतातमग सुरुहोतात तेच आजपर्यंत अनेकदा विचारले गेलेले रटाळ प्रश्नं अन त्यांची तीचअनेकदा दिली गेलेलीउत्तरं)
मुलीचा भाऊ(मुलाला):आपण काय करता?
मनोमनी: चहा पोह्यांचे कार्यक्रम अटेन्ड करण्याव्यतिरिक्त !
(मुलगा काहीतरी उत्तर देतो एवढ्यांत आतून मुलगीपोहे अन मिठाई आणून टेबलावर ठेवून आंत निघून जाते.तिच्याकडे अन ती गेली त्या दिशेस मुलगा अन त्याचे आई वडील पाण्यासाठी तळ्यावर आलेल्या सावजाकडे वाघ जसा रोखून बघतो तसं बघत असतात.इतकं की त्यांचे चर्चेचे विषयही तिथेच थांबलेले असतात.)
मुलीची आई सर्वांना:घ्या घ्या! हे पोहे अन मिठाई आमच्या मुलीने स्वत: बनवली आहे.
मनोमनी:खा खा! खा मेल्यांनो फुकटाचं ! उरवू नका मात्र ताटलीत नाहीतर नाक दाबून घश्यांत घालीन एकेकाच्या !आमचंच खा अन मग सॊनं किती देणार ,नाहीतर हुंडा किती देणार यावर अडून बसा.
(मुलाची आई मुलीने काढलेलं चित्रं पहाते.चित्रावर नांव घातलंय खाली पण सहज विचारायला इतर प्रश्नंच जणू सापडत नाहीत)
मुलाची आई: पेंटींग मुलीनं स्वत: केलंय वाटतं.माझं ही काढता येईल काहो असलं एखादं चित्रं ?
मनोमनी: सर्वांच्या तब्येती बाळसेदार दिसतायत,सधन कुटूंब दिसतंय.आमच्या टकल्याला सांगून ठेवावं लागेल की बैठकीत बिलकुल कमी करू नका .माझी खूप दिवसां ची ईच्छा होती ‘तनिष्क’हिऱ्याच्याअंगठीची .आता पूर्ण होईलसं दिसतंय!
मुलीची आई : हो हो तिनंच काढलंय हे पेंटींग !
मनोमनी: अगं बये ! ते व्यक्तीचित्रंय माझं अन तुमचं काढलं तर लोक विचारतील माझ्या पोरीला - चित्रं रंगवून होईपर्यंत ‘हत्तीण’ एकाच जागी कशी बसून राहीलीईतका वेळ ?
(मग मुलीला बोलावतात.)
मुलाचे वडील : मुली तुझं नांव सांग .
(मुलगी नांव सांगते ,पण मनोमनी काही तरी वेगळंच!)
मनोमनी :एवढाही कॉमनसेन्स नाही ?या घराला माझंच नांव दिलंय की !
मुलगा :आपण कुठपर्यंत शिकल्या आहात ?
(मुलगी उत्तर देते.)
मनोमनी:डोक्यांत चप्पल घालू का ? ही माहीती तर आधीच आम्ही दिली होती ना ,मग ही उलट तपासणी पुन्हा कशाला ?
(मुलाचे वडील मुलीच्या भावाकडे पहातात)
मुलाचे वडील : मुलाचं वय काय तुमच्या ?
मुलीचे वडील उत्तर देतात: ८० चा आहे तो.
मुलाचे वडील : क्काय ?
मुलीचे वडील : म्हणजे मला म्हणायचं होतं की १९८० सालचा जन्म आहे त्याचा.
(दरम्यान मुलाचा भाऊ येतो .तो वेगळ्या मार्गाने आला असल्याने त्याचा एक पाय चिखलात बरबटलेला आहे ,म्हणून तो घरात यायला संकोच करत आहे .)
मुलीचा भाऊ(मनाविरूदध): अहो या ना आंत .असू द्यांत बूट तसेच.या .या.
मनोमनी: आता चिखलानं सारं घर खराब होईल पण त्याचं तुम्हाला काय ? हे तर आपल्या मालकीचं घर अन आम्ही आपले नोकर.सालं! मुलाबरोबर यांचंही सारं खपवून घ्यावं लागतंविनाकारण.यांना आणायची गरजच काय ?
(आता प्रश्नोत्तरांनारंगत येते.)
मुलाचे वडील:मुली तुला नॉन व्हेज बनवता येतं का ?
(मुलगी होकार देते)
मुलाचे वडील: तू आठ दहा लोकांसाठी चा ऽ ऽ ऽ यनीज बनवु शकशील ?
मुलगी: हो बनवू शकेन.
मनोमनी: तिथे काय चायनीजचा गाडा लावायचाय ?
(पुढच्या प्रश्नांना मुलगी होकारार्थी उतार देते पण मनांत वेगळंच चाललेलं असतं)
मुलाची आई: तू गाऊ शकतेस ?
मुलगी(मनोमनी):गाणं ऐकून पळून जाणार नसाल तर जरूर गाते.
मुलाची आई: तुझ्या काही अपेक्षा असल्यांस सांग.
मुलगी(मनोमनी) :अनेक आहेत .स्वयंपाक शिजवायचा तुम्ही - मी वाढेन ,भांडी घासायची तुम्ही - मी धुवेन,दर महीन्याचा यांचा पगार मी माझ्याकडेजमा करून घेईन - तुमचा खर्च तुम्ही करायचा,हे सगळं जर व्यवस्थित तुम्हाला जमलं तर इन फ्युचर , गॅरंटीड ऍडिशन म्हणून बलसंगोपन ही तुमच्याकडेच सोपवू.
(यानंतर सरबत दिलं जातं.)
मुलाचा भाऊ:सरबत छान आहे .गुलाबाचं वाटतं.
मुलीचा भाऊ(मनोमनी): अरे ,दिडशे रुपये लीटरची‘रूह अफजा’ची बाटली आहे आमच्याकडे ! पिला नसशील बेट्या उभ्या जन्मांत -असं सरबत!
मुलाची आई( शेजारी बसलेल्या स्त्री कडे निर्देश करून मुलीच्या आईला): ह्या आमच्या नणंद बाई बरं का !
मुलीची आई : बरं बरं.
मनोमनी :अजून एका फुकट्याची भर !
(यानंतर निरोप समारंभ!)
मुलाचेआई वडील : बराय येतो आम्ही.कळवतो नंतर फोन करून !
मुलीचे आई वडील : हो हो जरूर. यापुन्हा!
मनोमनी : आमच्या मानगुटीवर बसायला.
(गोड शेवट- मुलीच्या घरी चर्चा.)
काही असो रानरेड्याच्या चेहऱ्याची जरी ही माणसं मख्खअसली तरी मनानं चांगली वाटतात.बघूया काय होतंय पुढे!
(तात्पर्य: आपण मुलगी बघावयांस जातांना हे सगळं लक्षात ठेवून मग प्रश्नं विचारावेत.)
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
मुलीचे वडील मुलाकडच्यांनारिसिव्ह करायला प्रवेशद्वारापाशी जातात.
मुलीचे वडील:या या.पत्ता लगेच मिळाला ना? काही त्रास तर नाही ना झाला ?
मनोमनी: पैसे वाचवायचे म्हणून फोन केला नाही हे आलंच लक्षात पण कमीतकमी मीस कॉल तर द्यायचाकी नाही . . .कंजूष लेकाचे!
मुलाचे वडील: . . नाही ,नाही.. . .पत्ता लगेचचमिळाला.
मनोमनी: किती सोपा दिला होतापत्ता यांनी. . .काय बरं दिला होता ? स्टॉपपासून चालत शिवाजी पुतळ्यापर्यंतयायचे मग एक पार्क दिसेल.त्यात दोन झोपाळे दिसतील. . . पिवळा आणि लाल .त्यांतल्य लाल रंगाच्या झोपाळ्यावर हातभर उंच गेल्यावर जीगॅलरी दिसेल तोच आमचा फ्लॅट.असा विचित्र पत्तादिला होता या शत मुर्खांनी! . . .मी म्हणतो अरे दिलात तो दिलात पण पावसामुळेपार्कात अस्सा चिख्खल झालाय की …त्यांवर बसायचं म्हणजेउत्तर ध्रुवावर जाऊन शेकोटी करण्याइतकं अवघड आहे. काय हा विक्षीप्तपणा?
सर्व स्थानापन्न होतातमग सुरुहोतात तेच आजपर्यंत अनेकदा विचारले गेलेले रटाळ प्रश्नं अन त्यांची तीचअनेकदा दिली गेलेलीउत्तरं)
मुलीचा भाऊ(मुलाला):आपण काय करता?
मनोमनी: चहा पोह्यांचे कार्यक्रम अटेन्ड करण्याव्यतिरिक्त !
(मुलगा काहीतरी उत्तर देतो एवढ्यांत आतून मुलगीपोहे अन मिठाई आणून टेबलावर ठेवून आंत निघून जाते.तिच्याकडे अन ती गेली त्या दिशेस मुलगा अन त्याचे आई वडील पाण्यासाठी तळ्यावर आलेल्या सावजाकडे वाघ जसा रोखून बघतो तसं बघत असतात.इतकं की त्यांचे चर्चेचे विषयही तिथेच थांबलेले असतात.)
मुलीची आई सर्वांना:घ्या घ्या! हे पोहे अन मिठाई आमच्या मुलीने स्वत: बनवली आहे.
मनोमनी:खा खा! खा मेल्यांनो फुकटाचं ! उरवू नका मात्र ताटलीत नाहीतर नाक दाबून घश्यांत घालीन एकेकाच्या !आमचंच खा अन मग सॊनं किती देणार ,नाहीतर हुंडा किती देणार यावर अडून बसा.
(मुलाची आई मुलीने काढलेलं चित्रं पहाते.चित्रावर नांव घातलंय खाली पण सहज विचारायला इतर प्रश्नंच जणू सापडत नाहीत)
मुलाची आई: पेंटींग मुलीनं स्वत: केलंय वाटतं.माझं ही काढता येईल काहो असलं एखादं चित्रं ?
मनोमनी: सर्वांच्या तब्येती बाळसेदार दिसतायत,सधन कुटूंब दिसतंय.आमच्या टकल्याला सांगून ठेवावं लागेल की बैठकीत बिलकुल कमी करू नका .माझी खूप दिवसां ची ईच्छा होती ‘तनिष्क’हिऱ्याच्याअंगठीची .आता पूर्ण होईलसं दिसतंय!
मुलीची आई : हो हो तिनंच काढलंय हे पेंटींग !
मनोमनी: अगं बये ! ते व्यक्तीचित्रंय माझं अन तुमचं काढलं तर लोक विचारतील माझ्या पोरीला - चित्रं रंगवून होईपर्यंत ‘हत्तीण’ एकाच जागी कशी बसून राहीलीईतका वेळ ?
(मग मुलीला बोलावतात.)
मुलाचे वडील : मुली तुझं नांव सांग .
(मुलगी नांव सांगते ,पण मनोमनी काही तरी वेगळंच!)
मनोमनी :एवढाही कॉमनसेन्स नाही ?या घराला माझंच नांव दिलंय की !
मुलगा :आपण कुठपर्यंत शिकल्या आहात ?
(मुलगी उत्तर देते.)
मनोमनी:डोक्यांत चप्पल घालू का ? ही माहीती तर आधीच आम्ही दिली होती ना ,मग ही उलट तपासणी पुन्हा कशाला ?
(मुलाचे वडील मुलीच्या भावाकडे पहातात)
मुलाचे वडील : मुलाचं वय काय तुमच्या ?
मुलीचे वडील उत्तर देतात: ८० चा आहे तो.
मुलाचे वडील : क्काय ?
मुलीचे वडील : म्हणजे मला म्हणायचं होतं की १९८० सालचा जन्म आहे त्याचा.
(दरम्यान मुलाचा भाऊ येतो .तो वेगळ्या मार्गाने आला असल्याने त्याचा एक पाय चिखलात बरबटलेला आहे ,म्हणून तो घरात यायला संकोच करत आहे .)
मुलीचा भाऊ(मनाविरूदध): अहो या ना आंत .असू द्यांत बूट तसेच.या .या.
मनोमनी: आता चिखलानं सारं घर खराब होईल पण त्याचं तुम्हाला काय ? हे तर आपल्या मालकीचं घर अन आम्ही आपले नोकर.सालं! मुलाबरोबर यांचंही सारं खपवून घ्यावं लागतंविनाकारण.यांना आणायची गरजच काय ?
(आता प्रश्नोत्तरांनारंगत येते.)
मुलाचे वडील:मुली तुला नॉन व्हेज बनवता येतं का ?
(मुलगी होकार देते)
मुलाचे वडील: तू आठ दहा लोकांसाठी चा ऽ ऽ ऽ यनीज बनवु शकशील ?
मुलगी: हो बनवू शकेन.
मनोमनी: तिथे काय चायनीजचा गाडा लावायचाय ?
(पुढच्या प्रश्नांना मुलगी होकारार्थी उतार देते पण मनांत वेगळंच चाललेलं असतं)
मुलाची आई: तू गाऊ शकतेस ?
मुलगी(मनोमनी):गाणं ऐकून पळून जाणार नसाल तर जरूर गाते.
मुलाची आई: तुझ्या काही अपेक्षा असल्यांस सांग.
मुलगी(मनोमनी) :अनेक आहेत .स्वयंपाक शिजवायचा तुम्ही - मी वाढेन ,भांडी घासायची तुम्ही - मी धुवेन,दर महीन्याचा यांचा पगार मी माझ्याकडेजमा करून घेईन - तुमचा खर्च तुम्ही करायचा,हे सगळं जर व्यवस्थित तुम्हाला जमलं तर इन फ्युचर , गॅरंटीड ऍडिशन म्हणून बलसंगोपन ही तुमच्याकडेच सोपवू.
(यानंतर सरबत दिलं जातं.)
मुलाचा भाऊ:सरबत छान आहे .गुलाबाचं वाटतं.
मुलीचा भाऊ(मनोमनी): अरे ,दिडशे रुपये लीटरची‘रूह अफजा’ची बाटली आहे आमच्याकडे ! पिला नसशील बेट्या उभ्या जन्मांत -असं सरबत!
मुलाची आई( शेजारी बसलेल्या स्त्री कडे निर्देश करून मुलीच्या आईला): ह्या आमच्या नणंद बाई बरं का !
मुलीची आई : बरं बरं.
मनोमनी :अजून एका फुकट्याची भर !
(यानंतर निरोप समारंभ!)
मुलाचेआई वडील : बराय येतो आम्ही.कळवतो नंतर फोन करून !
मुलीचे आई वडील : हो हो जरूर. यापुन्हा!
मनोमनी : आमच्या मानगुटीवर बसायला.
(गोड शेवट- मुलीच्या घरी चर्चा.)
काही असो रानरेड्याच्या चेहऱ्याची जरी ही माणसं मख्खअसली तरी मनानं चांगली वाटतात.बघूया काय होतंय पुढे!
(तात्पर्य: आपण मुलगी बघावयांस जातांना हे सगळं लक्षात ठेवून मग प्रश्नं विचारावेत.)
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
. . . माला बी मुंबैला -हाऊ द्या की रं ! (विनोदी लेख)
. . . माला बी मुंबैला -हाऊ द्या की रं ! (विनोदी लेख)
आवडती भैन आक्काला ,
मुंबैहून शित्याचा नमस्कार !
जसा गावाकडनं हिकडं नौक्री कर्तातसं पत्रं ल्ह्यायलाच जम्लं नै बघ.यक तं नवं काम .लैच यंगेज हूतो.
तुला सांगतो आक्क्ये , ईकडं पत्रं बित्रंकुणीबी ल्यित नै.सर्वे कानात काळ्या नळ्या टाकीत्येत आन खिश्यातल्या मॉबाइलवर बोलत फिर्तेत. . . गाडया - घोडयांवरनं ! माल सांग आक्क्ये आपल्याला कसं पर्वडायचं आस्लं म्हागडं स्वांग.
तुला आदूगर माझ्या कामाबद्दल सांग्तो .मी पिच्चरच्या टाकीत काम कर्तो. ईढं तीन चार टाक्या येक्काच इमार्तीत आसत्यात. शहरातले सायबं दिवसा काम करत्येत आन संध्याकाळी पिच्चर पाहात्येत.आश्याच येका थेट्रात मी फूड कौंटर वर काम कर्तो . . . आरं द्येवा , तुल कसं समजंल फूड कौंटर म्हंजे काय ते ? सांग्तो.
शहरातली मान्सं .पन्नासच्या पोत्यात आनखी पंधरा ईस किलू टाकल्यावर गोनी कशी टम्मं फुगंल ना तशी यांची शरीरएसटी आसते आन मंग यांना खायला लै लागतं .काही बाप्ये तं थेट तिक्टाच्या लायनीपास्नंच हादडायला सुरु करतेत.
पिच्चर पान्यासाठी येत्येत इथं आन मंग त्ये इथल्या फूड कौंटरवर यून लाह्या ,बटाटा येफर ,समोशे आसं काय काय इकत घेत्येत.च्या कॉफी , फसफसनारी सरबतं आन आइस्क्रिम बी आस्तंया.
हाँ मातूर घेत्येत.कॉफी च्या हातानं नै बनवित.स्पेश्यल मिशीन आस्तं .बटन दाबलं का लग्गेच गर्रम कॉफी तैय्यार .आशाच येका मिशीनवर सायबानं मल काम दिलंय.
सांगायचं इसरलो तुला आक्क्ये ,इकडं पावचे लै जिन्नस मिळत्यात .बर्गर म्हंत्येत त्येला .गावाकडं आपुन कुत्र्यालमांज्राला पाव खाऊ घाल्तो पन इथली मान्संच जेवन जेवायचं सोडून पावच खात्येत.
आपला द्वास्तं बी तिथल्लाच .त्यानं माला यक नवा परकार खायला दिलता .तेच्यात मटनाची कोर्डी भाजी आस्ते.पहील्या घासालाच मी इचारलं ,“नांव काय रं ह्याचं ?”
तसा त्यो म्हनला ,“ हॉटडॉग !”
छ्या ! नांव ऐकलं आन दिलान फ्येकून मी ,म्हनलो,“गडया ,आपल्याला काय समजलास ? कुत्र्याचं मटन नै खात आपून !”
तवा मित्र समजौन समजौन पर्शान झालता की येच्यात कुत्र्याचं मटन नै फक्त नावच तस्लं इचित्रं हाय म्हणून.
तवा आपुन मानलो .काय पन नाव ठिवलंय म्हनं ‘हॉटडॉग !’
इथल्या पिच्चराच्या टाक्या फ़ुल्ल येरकंडीशन आस्तेत. येवढं थंडकी वाटतं येवढयांत आपण ढगात त नै नं पौचलो ? पन खरं सांगू आक्क्ये , माला गावाकडची लै आठवण येती.सालं इथल्या लॉकांना थंडाव्यात बसता यावं म्हणून मंडळ इज पुरवतं आन गावाकडं आपला बा गद्धा म्ह्येनत करून करून आन रगताचं पानी करून शेती पिक्वित व्हता तं तेच्या मोट्रीला मातूर इज नाय.आसा कसा हा अजब न्याय ? डॊळं भरलं बग माजं ल्हिता ल्हिता .बरं ते जौ दे ,येक गंमत सांग्तो तुला इथल्या बाजाराची.
. . . यकदा द्वास्तं माला म्हनला का ,चपला ,बुटं,कपडे,साबनी,भाजीपाला सारं येकाच दुकानात मिळतं म्हणून,मला खरंच वाटंना .
मी ईचारलं,“खरंक्काय ल्येका ? का चेष्टा करतोस माझी ,व्हय रं ?”
तसा त्यो म्हन्ला,“खरं नाय ना वाटत तुला ?येकदा संगच जौत आपन ” आन मंग ग्येलो नं आम्ही.
तिथेबी थंडी हावा.ह्ये शहरवाले दुकानदार, मान्सांना दारातंच गार करून टाकत्येत..ह्ये वारं चालू सुसाट !जातांना पोलीस व्हता दारात.आता सर्वीकडंच आस्तेत.पन काय येळ येती येकेकावर बघ ना आक्क्ये .गावाकडं पोलीसदादाला आपन रामराम करायचो .आन ह्यानं ? ह्यानं आम्हालाच सलाम ठॉकला ना !
आन मंग ग्येलो मंदी. आगा गा गा !आठवडयाचा बाजारच जसाह्यी येवढी मोठी पसरलेली दुकान . तुला सांग्तो आक्क्ये ,येका नजरंत मावंना !
इकडं ब्यॅगा मस्तं टांगलेल्या ,छत्र्या तिकडे टांगलेल्या ,पलीकड ल्हानग्यांसाठी खेळणी,तिकडे किराणा ,येका बाजूला चपला आन बुटं तं येका बाजूला मॉबाइल,कॅमरा फिमरा आशा म्हागडया इले ट्रानीक चीजा,वरच्या मजल्यावर बी साड्या ,पॉरा पॉरींचे कपडे ,काचसामान ,आत्तरं आरारारा ! कुठं कुठं बगू आन किती किती बगू आसं झाल्तं माला.
तिथे काम करना-या प्वारी प्वारांच्या डोक्यांवर लाल टोप्याआन अंगात लाल सदरे आन तशीच प्यॅंन्ट पाहून दॉस्ताला म्हनलं,“सगळे बॅंडवाले आन्ले क्काय पकडून ?” तसं त्याला बी हासू आलं.
नजर फिरवून पाहीलं सारे बाया बापडे आपल्या पॉरा सॉरांना घ्यून ट्रॉल्या घ्यून फिरत होते.
मी द्वास्ताला इचारलं ,“ द्वास्ता ,ही ट्रॉली कशापायी रं ?”
तसा त्यो म्हनला ,“आपल्याला जी वस्तू पाहीजे ती ट्रॉलीत आपण टाकायची अन तिकडे शेवटच्या बाजूला पैसे द्यायचे.”
त्याला पुढे इचारलं ,“आस्सं ? नांव काय रं ह्या दुकानाचं ?”
त्यो म्हनला,“बीगबाजार !”
आयक्लं आन जे हासू आलं माला आक्क्ये ! त्यानं कारण इचारलं.मी म्हन्लं.“आरं ,पैशे देनारे आपूनच आन तरीबी दुकानभर
भिका-यावानी स्वताच झोळीत वस्तू टाकत फिरायचं . . . हा कसला बीगबाजारल्येका ?. . . हा तर भीकबाजार !
तुला सांग्तो आक्क्ये ,इथे लईच गोष्टी येगळ्या हाईत .घोळक्यातला पॉरगा कोन्ता आन पॉरगी कोन्ती ते ऒळखूच येत नै बग .आगं का
म्हनून काय इचारती ?इथाल्ले प्वारं संकराच्या जटेवानी लांब क्येसं वाढवित्येत, वेण्या घालीतेत,आन प्वारी? त्या प्वॉरांवानी शर्ट पॅंन्डांवर फिरतेत. बहुतेक प्वारं ऊजडे चमन आस्त्येत आन प्वारी ? क्येसं येक तं छोटे कर्तील, नै तं रंगवित्येत .रंग बी आशे येकेक .
. . .सोनेरी ,चंदेरी आन काय काय .गावाकडं शेनानां जमीन सारवल्यावर रांगोळीसाठीपोरी बाळीजमीन रंगवायला वापर्तेत तसा गेरूचा रंगबी ह्ये लोक यांची टकूरी रंगवायला वापर्तेत,आत्ता बोल.
पन ह्या क्येसांच्या रंगापायी माझा लय गोंधूळ होतूय.
कॉफी घ्यायला येना-या गि-हायकांमधी म्हतारी दिसती म्हून ‘मावशी’ म्हनावं तं ती तरनी निघती आन ’ताई‘ म्हनलं तर ती माय येवढी आस्ती. इथल्या बायाबी साडया नै घालत.त्या घालत्यात पंजाबी डरेस आन त्यांना वाटतं ‘म्येरी त्वचा से मेरी उम्रं का पत्त्ताच्य नै च्यलता.’
काही प्वॉरींना वाटतं , सोनेरी रंग क्येसांना लावला तं आपन लै भारी दिसू .पन आक्क्ये क्येसांचा रंग बदलला म्हनून आंगाचा थोडाच बदल्ता येतो ?
आंगाचा कलर आस्सा काळा .पक्की ग्यारंटी . . . धुतला तरी जानार नै .कलर ग्येला तं पैसे वापस.तं आशा प्वॉरींनी क्येसं रंगवल्यावर ,माल्सांग ,त्या च्येटकिनी नाय दिसनार तं काय दिस्तील ?
इथल्या रस्त्यारस्त्यांवरून पायी नै तं गाडयांवर फिरनारी ‘यक दुज्ये क्ये लिये’ जोडपी दिस्त्यात.तुला सांगतो आक्क्ये,गाडीवरून जातांना ही प्वारी प्वारं आपल्या मुस्कटांना फडकी आश्शी गुंडाळत्येत का त्येंचा बा बी नै वळखू शकत त्येंना या आसल्या ‘स्पैडरमन’ रुपात.
तुला सांग्तो आक्क्ये , इथल्या भवान्या दुचाकीवर डबल शीट बसतांना येवढं चिटकू - चिटकू बसत्यांत का जसं काय आनिक एक मानूस तिथं बसायचा हाय.मी म्हंतो - जरा मोकळं ढाकळं बसायचं ना रे गडयानहो .काय सांगू ? आश्या नमुन्यांकडं पाहील्यावर माझी मालाच लाज वाटती.
इथल्या प्वॉरा प्वॉरींची नावं बी येगळीच ! . . . आता काय ,सर्वेच शिरीयली पाहात्येत मग प्वॉरींचीनावं . . . ‘शिवानी’,‘शिबा’,‘शिना’,‘शिखा’, आरारारा !ऐकलं तवा वाटलं - यांच्या बापांना ‘शी’ शिवाय दुसरी कोन्ती चांगली सुर्वात नाय का सुचली . . . नावासाठी ?
प्वॉरांची नावं कुत्र्या-मांजराला देत्यात तशी आसत्यात ‘बॉबी’,‘रॉकी’,‘व्यंकी’,‘पॅडी’,‘मॅंडी’,‘व्हीटो’,‘मिंटॊ’, वगैरे.
साराच येडयांचा बाजार !
आक्क्ये , याच्यापेक्षा आपलं गांव बरं .आजून तरी तिथं लाज बीज,मान मरयादा टिकवून हौत आपन.
थेटरात काम कर्तो तं थोडा थोडा पिच्चर मधनं मधनं पाह्यला मिळतो .पन आक्क्ये ,ह्याआत्ताच्या पिच्चरांमंदी काय दम -हायला नै बग आत्ताच्या . . . !
आर्ध्या हिंदी पिच्चरांचे नावं इंग्रजीतनं आसत्यात आन पाहावं तरी काय तेच्यात ? झुरळं -मुंग्या मारावी तशी शिन्मातली मान्सं मान्सांना मारून टाकत्येत आन नंतर गानंबी काय ? तं ‘ये गन्पत ,च्यल दारू ला ’ .हात्तिच्यामा ऽ ऽ ऽ ऽ री.
यकदा काय झालं .नुक्तीच लग्नं झालेली येक माहामाया कॉफी घ्यायला आली .मी दिली , बाकीचं पैसं परत क्येलं .तरी बया जागची हालंच ना .बाकीच्यांना बी सर्व्ह करायचं व्हतं,मी तिला तसं सांगीतलं .तं म्हन्ली ,“मॉन्टी उचलेल ना !”
आपल्याल वाटलं मॉन्टी तिचा हरकाम्या नोकर आसंल. आन आसंल. कुठेतरी आन त्योच यून उचिलतोक्काय कॉफीचे मग.
तरीपन खात्रीसाठीमी इचारलं ,“म्यॅडम ,हा मॉन्टी कोन ?”
त्यावर ती म्हनली ,“नव्रा आय माझा !”
बग आक्क्ये बग ! नव-यालाबी कशा वागवतात इथल्या बायका !
लईच झाल्या शहराकडच्यांच्या कुचाळक्या .तुझ्या बद्दल इचारलंच नै.
कशी हैस तू ? . तब्येतीला जप.जास दगदग नकू करत जौ .रघू साळंत जायला लागला आसंल. पुढच्या येळला त्येच्यासाठी मस्तं मंकी वाश जीन घेऊन यील.पाव्हनं काय म्हनत्येत.
माय आन बा ची तब्येत काय म्हनती .मायला सांग का तिच्या दुखना-या गुडघ्यांसाठी येक पट्टी हिकडं मिळते . . .नी कॅप , पुढच्या येळला घेउन यीन.बा ला बिडी कमी पे म्हनून सांग .लै खोकल्तो त्वा.येत्या सोम्मारी पयला पगार व्हईल ,तवा लगंच पोस्टानी मनी ऑर्डर करंल सांग त्येन्ला.
माझी काळजी करू नगंस .तुमची खुशाली कळीव .पत्र लिही.
तुझा लाडका भौ,
शिरपत.
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
आवडती भैन आक्काला ,
मुंबैहून शित्याचा नमस्कार !
जसा गावाकडनं हिकडं नौक्री कर्तातसं पत्रं ल्ह्यायलाच जम्लं नै बघ.यक तं नवं काम .लैच यंगेज हूतो.
तुला सांगतो आक्क्ये , ईकडं पत्रं बित्रंकुणीबी ल्यित नै.सर्वे कानात काळ्या नळ्या टाकीत्येत आन खिश्यातल्या मॉबाइलवर बोलत फिर्तेत. . . गाडया - घोडयांवरनं ! माल सांग आक्क्ये आपल्याला कसं पर्वडायचं आस्लं म्हागडं स्वांग.
तुला आदूगर माझ्या कामाबद्दल सांग्तो .मी पिच्चरच्या टाकीत काम कर्तो. ईढं तीन चार टाक्या येक्काच इमार्तीत आसत्यात. शहरातले सायबं दिवसा काम करत्येत आन संध्याकाळी पिच्चर पाहात्येत.आश्याच येका थेट्रात मी फूड कौंटर वर काम कर्तो . . . आरं द्येवा , तुल कसं समजंल फूड कौंटर म्हंजे काय ते ? सांग्तो.
शहरातली मान्सं .पन्नासच्या पोत्यात आनखी पंधरा ईस किलू टाकल्यावर गोनी कशी टम्मं फुगंल ना तशी यांची शरीरएसटी आसते आन मंग यांना खायला लै लागतं .काही बाप्ये तं थेट तिक्टाच्या लायनीपास्नंच हादडायला सुरु करतेत.
पिच्चर पान्यासाठी येत्येत इथं आन मंग त्ये इथल्या फूड कौंटरवर यून लाह्या ,बटाटा येफर ,समोशे आसं काय काय इकत घेत्येत.च्या कॉफी , फसफसनारी सरबतं आन आइस्क्रिम बी आस्तंया.
हाँ मातूर घेत्येत.कॉफी च्या हातानं नै बनवित.स्पेश्यल मिशीन आस्तं .बटन दाबलं का लग्गेच गर्रम कॉफी तैय्यार .आशाच येका मिशीनवर सायबानं मल काम दिलंय.
सांगायचं इसरलो तुला आक्क्ये ,इकडं पावचे लै जिन्नस मिळत्यात .बर्गर म्हंत्येत त्येला .गावाकडं आपुन कुत्र्यालमांज्राला पाव खाऊ घाल्तो पन इथली मान्संच जेवन जेवायचं सोडून पावच खात्येत.
आपला द्वास्तं बी तिथल्लाच .त्यानं माला यक नवा परकार खायला दिलता .तेच्यात मटनाची कोर्डी भाजी आस्ते.पहील्या घासालाच मी इचारलं ,“नांव काय रं ह्याचं ?”
तसा त्यो म्हनला ,“ हॉटडॉग !”
छ्या ! नांव ऐकलं आन दिलान फ्येकून मी ,म्हनलो,“गडया ,आपल्याला काय समजलास ? कुत्र्याचं मटन नै खात आपून !”
तवा मित्र समजौन समजौन पर्शान झालता की येच्यात कुत्र्याचं मटन नै फक्त नावच तस्लं इचित्रं हाय म्हणून.
तवा आपुन मानलो .काय पन नाव ठिवलंय म्हनं ‘हॉटडॉग !’
इथल्या पिच्चराच्या टाक्या फ़ुल्ल येरकंडीशन आस्तेत. येवढं थंडकी वाटतं येवढयांत आपण ढगात त नै नं पौचलो ? पन खरं सांगू आक्क्ये , माला गावाकडची लै आठवण येती.सालं इथल्या लॉकांना थंडाव्यात बसता यावं म्हणून मंडळ इज पुरवतं आन गावाकडं आपला बा गद्धा म्ह्येनत करून करून आन रगताचं पानी करून शेती पिक्वित व्हता तं तेच्या मोट्रीला मातूर इज नाय.आसा कसा हा अजब न्याय ? डॊळं भरलं बग माजं ल्हिता ल्हिता .बरं ते जौ दे ,येक गंमत सांग्तो तुला इथल्या बाजाराची.
. . . यकदा द्वास्तं माला म्हनला का ,चपला ,बुटं,कपडे,साबनी,भाजीपाला सारं येकाच दुकानात मिळतं म्हणून,मला खरंच वाटंना .
मी ईचारलं,“खरंक्काय ल्येका ? का चेष्टा करतोस माझी ,व्हय रं ?”
तसा त्यो म्हन्ला,“खरं नाय ना वाटत तुला ?येकदा संगच जौत आपन ” आन मंग ग्येलो नं आम्ही.
तिथेबी थंडी हावा.ह्ये शहरवाले दुकानदार, मान्सांना दारातंच गार करून टाकत्येत..ह्ये वारं चालू सुसाट !जातांना पोलीस व्हता दारात.आता सर्वीकडंच आस्तेत.पन काय येळ येती येकेकावर बघ ना आक्क्ये .गावाकडं पोलीसदादाला आपन रामराम करायचो .आन ह्यानं ? ह्यानं आम्हालाच सलाम ठॉकला ना !
आन मंग ग्येलो मंदी. आगा गा गा !आठवडयाचा बाजारच जसाह्यी येवढी मोठी पसरलेली दुकान . तुला सांग्तो आक्क्ये ,येका नजरंत मावंना !
इकडं ब्यॅगा मस्तं टांगलेल्या ,छत्र्या तिकडे टांगलेल्या ,पलीकड ल्हानग्यांसाठी खेळणी,तिकडे किराणा ,येका बाजूला चपला आन बुटं तं येका बाजूला मॉबाइल,कॅमरा फिमरा आशा म्हागडया इले ट्रानीक चीजा,वरच्या मजल्यावर बी साड्या ,पॉरा पॉरींचे कपडे ,काचसामान ,आत्तरं आरारारा ! कुठं कुठं बगू आन किती किती बगू आसं झाल्तं माला.
तिथे काम करना-या प्वारी प्वारांच्या डोक्यांवर लाल टोप्याआन अंगात लाल सदरे आन तशीच प्यॅंन्ट पाहून दॉस्ताला म्हनलं,“सगळे बॅंडवाले आन्ले क्काय पकडून ?” तसं त्याला बी हासू आलं.
नजर फिरवून पाहीलं सारे बाया बापडे आपल्या पॉरा सॉरांना घ्यून ट्रॉल्या घ्यून फिरत होते.
मी द्वास्ताला इचारलं ,“ द्वास्ता ,ही ट्रॉली कशापायी रं ?”
तसा त्यो म्हनला ,“आपल्याला जी वस्तू पाहीजे ती ट्रॉलीत आपण टाकायची अन तिकडे शेवटच्या बाजूला पैसे द्यायचे.”
त्याला पुढे इचारलं ,“आस्सं ? नांव काय रं ह्या दुकानाचं ?”
त्यो म्हनला,“बीगबाजार !”
आयक्लं आन जे हासू आलं माला आक्क्ये ! त्यानं कारण इचारलं.मी म्हन्लं.“आरं ,पैशे देनारे आपूनच आन तरीबी दुकानभर
भिका-यावानी स्वताच झोळीत वस्तू टाकत फिरायचं . . . हा कसला बीगबाजारल्येका ?. . . हा तर भीकबाजार !
तुला सांग्तो आक्क्ये ,इथे लईच गोष्टी येगळ्या हाईत .घोळक्यातला पॉरगा कोन्ता आन पॉरगी कोन्ती ते ऒळखूच येत नै बग .आगं का
म्हनून काय इचारती ?इथाल्ले प्वारं संकराच्या जटेवानी लांब क्येसं वाढवित्येत, वेण्या घालीतेत,आन प्वारी? त्या प्वॉरांवानी शर्ट पॅंन्डांवर फिरतेत. बहुतेक प्वारं ऊजडे चमन आस्त्येत आन प्वारी ? क्येसं येक तं छोटे कर्तील, नै तं रंगवित्येत .रंग बी आशे येकेक .
. . .सोनेरी ,चंदेरी आन काय काय .गावाकडं शेनानां जमीन सारवल्यावर रांगोळीसाठीपोरी बाळीजमीन रंगवायला वापर्तेत तसा गेरूचा रंगबी ह्ये लोक यांची टकूरी रंगवायला वापर्तेत,आत्ता बोल.
पन ह्या क्येसांच्या रंगापायी माझा लय गोंधूळ होतूय.
कॉफी घ्यायला येना-या गि-हायकांमधी म्हतारी दिसती म्हून ‘मावशी’ म्हनावं तं ती तरनी निघती आन ’ताई‘ म्हनलं तर ती माय येवढी आस्ती. इथल्या बायाबी साडया नै घालत.त्या घालत्यात पंजाबी डरेस आन त्यांना वाटतं ‘म्येरी त्वचा से मेरी उम्रं का पत्त्ताच्य नै च्यलता.’
काही प्वॉरींना वाटतं , सोनेरी रंग क्येसांना लावला तं आपन लै भारी दिसू .पन आक्क्ये क्येसांचा रंग बदलला म्हनून आंगाचा थोडाच बदल्ता येतो ?
आंगाचा कलर आस्सा काळा .पक्की ग्यारंटी . . . धुतला तरी जानार नै .कलर ग्येला तं पैसे वापस.तं आशा प्वॉरींनी क्येसं रंगवल्यावर ,माल्सांग ,त्या च्येटकिनी नाय दिसनार तं काय दिस्तील ?
इथल्या रस्त्यारस्त्यांवरून पायी नै तं गाडयांवर फिरनारी ‘यक दुज्ये क्ये लिये’ जोडपी दिस्त्यात.तुला सांगतो आक्क्ये,गाडीवरून जातांना ही प्वारी प्वारं आपल्या मुस्कटांना फडकी आश्शी गुंडाळत्येत का त्येंचा बा बी नै वळखू शकत त्येंना या आसल्या ‘स्पैडरमन’ रुपात.
तुला सांग्तो आक्क्ये , इथल्या भवान्या दुचाकीवर डबल शीट बसतांना येवढं चिटकू - चिटकू बसत्यांत का जसं काय आनिक एक मानूस तिथं बसायचा हाय.मी म्हंतो - जरा मोकळं ढाकळं बसायचं ना रे गडयानहो .काय सांगू ? आश्या नमुन्यांकडं पाहील्यावर माझी मालाच लाज वाटती.
इथल्या प्वॉरा प्वॉरींची नावं बी येगळीच ! . . . आता काय ,सर्वेच शिरीयली पाहात्येत मग प्वॉरींचीनावं . . . ‘शिवानी’,‘शिबा’,‘शिना’,‘शिखा’, आरारारा !ऐकलं तवा वाटलं - यांच्या बापांना ‘शी’ शिवाय दुसरी कोन्ती चांगली सुर्वात नाय का सुचली . . . नावासाठी ?
प्वॉरांची नावं कुत्र्या-मांजराला देत्यात तशी आसत्यात ‘बॉबी’,‘रॉकी’,‘व्यंकी’,‘पॅडी’,‘मॅंडी’,‘व्हीटो’,‘मिंटॊ’, वगैरे.
साराच येडयांचा बाजार !
आक्क्ये , याच्यापेक्षा आपलं गांव बरं .आजून तरी तिथं लाज बीज,मान मरयादा टिकवून हौत आपन.
थेटरात काम कर्तो तं थोडा थोडा पिच्चर मधनं मधनं पाह्यला मिळतो .पन आक्क्ये ,ह्याआत्ताच्या पिच्चरांमंदी काय दम -हायला नै बग आत्ताच्या . . . !
आर्ध्या हिंदी पिच्चरांचे नावं इंग्रजीतनं आसत्यात आन पाहावं तरी काय तेच्यात ? झुरळं -मुंग्या मारावी तशी शिन्मातली मान्सं मान्सांना मारून टाकत्येत आन नंतर गानंबी काय ? तं ‘ये गन्पत ,च्यल दारू ला ’ .हात्तिच्यामा ऽ ऽ ऽ ऽ री.
यकदा काय झालं .नुक्तीच लग्नं झालेली येक माहामाया कॉफी घ्यायला आली .मी दिली , बाकीचं पैसं परत क्येलं .तरी बया जागची हालंच ना .बाकीच्यांना बी सर्व्ह करायचं व्हतं,मी तिला तसं सांगीतलं .तं म्हन्ली ,“मॉन्टी उचलेल ना !”
आपल्याल वाटलं मॉन्टी तिचा हरकाम्या नोकर आसंल. आन आसंल. कुठेतरी आन त्योच यून उचिलतोक्काय कॉफीचे मग.
तरीपन खात्रीसाठीमी इचारलं ,“म्यॅडम ,हा मॉन्टी कोन ?”
त्यावर ती म्हनली ,“नव्रा आय माझा !”
बग आक्क्ये बग ! नव-यालाबी कशा वागवतात इथल्या बायका !
लईच झाल्या शहराकडच्यांच्या कुचाळक्या .तुझ्या बद्दल इचारलंच नै.
कशी हैस तू ? . तब्येतीला जप.जास दगदग नकू करत जौ .रघू साळंत जायला लागला आसंल. पुढच्या येळला त्येच्यासाठी मस्तं मंकी वाश जीन घेऊन यील.पाव्हनं काय म्हनत्येत.
माय आन बा ची तब्येत काय म्हनती .मायला सांग का तिच्या दुखना-या गुडघ्यांसाठी येक पट्टी हिकडं मिळते . . .नी कॅप , पुढच्या येळला घेउन यीन.बा ला बिडी कमी पे म्हनून सांग .लै खोकल्तो त्वा.येत्या सोम्मारी पयला पगार व्हईल ,तवा लगंच पोस्टानी मनी ऑर्डर करंल सांग त्येन्ला.
माझी काळजी करू नगंस .तुमची खुशाली कळीव .पत्र लिही.
तुझा लाडका भौ,
शिरपत.
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
॥ फटका ॥
॥ फटका ॥
। चढता जिने तु इमारतीचे
गुटख्याच्या पिचका-यांनी रंगवू नको ।
। आले उगाच मनांत म्हणून ,
धूम्रवलये बसमध्ये सोडू नको ।
। मद्याची असे प्राणांशी गाठ ,
हातमिळवणी व्यसनांशी करू नको ।
। बाप आहेस दोन मुलांचा ,
marital status हे आपले विसरू नको ।
। पाहण्या कोवळ्या सुंदर पोरी,
उभा कट्टयावरी राहु नको ।
। भेटता एखादी सुंदर तरूणी ,
फंदात फारसे पडू नको ।
। निभव चांगला ग्रुहस्थमासि,
पत्नीस धोका देऊ नको ।
। जाता मनोरंजनासि मल्टीप्लेक्समध्ये,
मराठी चित्रपट टाळू नको ।
। तिकीट काढूनि शंभराचे ,
पार्कींगचे रूपये पाच बुडवू नको ।
। खरेदीस जाता मॉल मध्ये ,
वायफळ खर्च तू करू नको ।
। जाता पैसे उगाच वाया तुझ्या अविवेकामुळे ,
भाजीत घासाघीस रुपयाची करू नको ।
। नियमभंग होता रहदारीत ,
दंड भराया कचरू नको ।
। राहू दे पावती ,घे पन्नासाची पट्टी ,
म्हणोनी पोलीसास अविचार करू नको ।
। पैसे भरपूर हवेत अजूनि ,
म्हणून आमंत्रण भ्रष्टाचारा देऊ नको ।
। गांवयांस प्रबोधनासाठी ‘पराग छंदी‘चे फटके
मागे पुढे तू पाहू नको ।
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit me @: www.hasyakavitaa.blogspot.com
। चढता जिने तु इमारतीचे
गुटख्याच्या पिचका-यांनी रंगवू नको ।
। आले उगाच मनांत म्हणून ,
धूम्रवलये बसमध्ये सोडू नको ।
। मद्याची असे प्राणांशी गाठ ,
हातमिळवणी व्यसनांशी करू नको ।
। बाप आहेस दोन मुलांचा ,
marital status हे आपले विसरू नको ।
। पाहण्या कोवळ्या सुंदर पोरी,
उभा कट्टयावरी राहु नको ।
। भेटता एखादी सुंदर तरूणी ,
फंदात फारसे पडू नको ।
। निभव चांगला ग्रुहस्थमासि,
पत्नीस धोका देऊ नको ।
। जाता मनोरंजनासि मल्टीप्लेक्समध्ये,
मराठी चित्रपट टाळू नको ।
। तिकीट काढूनि शंभराचे ,
पार्कींगचे रूपये पाच बुडवू नको ।
। खरेदीस जाता मॉल मध्ये ,
वायफळ खर्च तू करू नको ।
। जाता पैसे उगाच वाया तुझ्या अविवेकामुळे ,
भाजीत घासाघीस रुपयाची करू नको ।
। नियमभंग होता रहदारीत ,
दंड भराया कचरू नको ।
। राहू दे पावती ,घे पन्नासाची पट्टी ,
म्हणोनी पोलीसास अविचार करू नको ।
। पैसे भरपूर हवेत अजूनि ,
म्हणून आमंत्रण भ्रष्टाचारा देऊ नको ।
। गांवयांस प्रबोधनासाठी ‘पराग छंदी‘चे फटके
मागे पुढे तू पाहू नको ।
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit me @: www.hasyakavitaa.blogspot.com
" धाव रे चोरा ! "
लोडशेडींगमुळे चोरीचे प्रमाण वाढले आहे.अंधाराचा फायदा चोर घेतात व पळून जातात ,यावर आमची कवीता आहे.
(चाल: नाच रे मोरा)
धाव रे चोरा ,अंधाराचा फायदा घेऊन ,
धाव रे चोरा धाव ! ॥ध्रु॥
लोकांचे पैसे लुटतोस रे,
पापांचा घडा भरतोस रे,
लागताच चाहूल ,
सहज देतोस हूल,
कसा पळतोस असा ,जरा थां ऽ ऽ ब !
धाव रे चोरा . . अंधाराचा . . . ॥१॥
अंधाराचि साथ तुला मिळली रे,
लोडशेडींगमुळे सुसंधी लाभली रे,
आम्ही कमावणार ,
मात्र तुझ्यामुळे गमावणार,
वस्तू ,कपडे अन कॅ ऽ ऽ श !
धाव रे चोरा . . अंधाराचा . . . ॥२॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
(चाल: नाच रे मोरा)
धाव रे चोरा ,अंधाराचा फायदा घेऊन ,
धाव रे चोरा धाव ! ॥ध्रु॥
लोकांचे पैसे लुटतोस रे,
पापांचा घडा भरतोस रे,
लागताच चाहूल ,
सहज देतोस हूल,
कसा पळतोस असा ,जरा थां ऽ ऽ ब !
धाव रे चोरा . . अंधाराचा . . . ॥१॥
अंधाराचि साथ तुला मिळली रे,
लोडशेडींगमुळे सुसंधी लाभली रे,
आम्ही कमावणार ,
मात्र तुझ्यामुळे गमावणार,
वस्तू ,कपडे अन कॅ ऽ ऽ श !
धाव रे चोरा . . अंधाराचा . . . ॥२॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
(चारोळया )
(चारोळया )
‘पुष्प-प्रदर्शन ’
सौंदर्य फुलांचं साठवावं डोळ्यांत अन भरून घ्यावं मनात,
पण मोबाईल पिढी आजची ,
‘सेव्ह’ करायचा प्रयत्न करते ‘क्लिक क्लिक’ करत,
आपापल्या बोळ्क्या मोबाईल - कॅमेरात !
‘विरोधाभास’
फुटकी काच अशुभ ,असं लोक म्हणतात ,
पण फुटक्या रंगी-बेरंगी काचा ,
पुन्हा पुन्हा बघता याव्या म्हणून,
कॅलिडोस्कोप मात्र जवळ बाळगतात.
`गणितं’
बाकीच्यांना लक्षात येत नाहीत ,
पण मला मात्र तुझ्या चेहऱ्यावरचे भाव कळतात,
सुटता सुटत नाहीत अशी गणितं,
मला मात्र सोडवायला आवडतात.
‘नाटक’
मला नाही जमत ,
तसं दुट्टपी वागणं ,
तू आवडत असूनही ,
काहीच वाटत नाही ,असं तुला दाखवणं !
‘बुद्धी’
आजकालच्या मुलांची डोकी,
असतात ‘सुपर फाईन’,
बोट घातलं असतं तोंडात त्यांना पाहून ,
जर असता आज आईनस्टाइन !
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in visit my site: http://www.hasyakavitaa.blogspot.com/
‘पुष्प-प्रदर्शन ’
सौंदर्य फुलांचं साठवावं डोळ्यांत अन भरून घ्यावं मनात,
पण मोबाईल पिढी आजची ,
‘सेव्ह’ करायचा प्रयत्न करते ‘क्लिक क्लिक’ करत,
आपापल्या बोळ्क्या मोबाईल - कॅमेरात !
‘विरोधाभास’
फुटकी काच अशुभ ,असं लोक म्हणतात ,
पण फुटक्या रंगी-बेरंगी काचा ,
पुन्हा पुन्हा बघता याव्या म्हणून,
कॅलिडोस्कोप मात्र जवळ बाळगतात.
`गणितं’
बाकीच्यांना लक्षात येत नाहीत ,
पण मला मात्र तुझ्या चेहऱ्यावरचे भाव कळतात,
सुटता सुटत नाहीत अशी गणितं,
मला मात्र सोडवायला आवडतात.
‘नाटक’
मला नाही जमत ,
तसं दुट्टपी वागणं ,
तू आवडत असूनही ,
काहीच वाटत नाही ,असं तुला दाखवणं !
‘बुद्धी’
आजकालच्या मुलांची डोकी,
असतात ‘सुपर फाईन’,
बोट घातलं असतं तोंडात त्यांना पाहून ,
जर असता आज आईनस्टाइन !
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in visit my site: http://www.hasyakavitaa.blogspot.com/
" बोका "
एकदा टॉम आणि जेरी जोडीने ‘मर्डर’ पिक्चर पाहायला गेले.पॉपकॉर्न खाण्यावरून त्यांचं भांडण झालं. टॉम बिळात लपला व समुहातल्या बाकी उंदरांना तो जेरी बद्दल सांगू लागला . . . . .
(चाल :दिल को हजार बार रोका . . . )
हो ऽ ऽ हा हा हा ऽ ऽ , हो ऽ ऽ हा हा हा ऽ ऽ,
बिळाच्या तोंडापाशी ऽ ऽ आला आहे बोका ,
पटकन जाऊन कोणीतरी त्याला ठोका,
जीव हा वाचवा ,
बोक्याला कटवा,
नाही ऽ ऽ तर होईल प्राणांशी तुमच्या धो ऽ ऽ का ! ॥१॥
आ ऽ ऽ ऽ आ ऽ ऽ ऽ ,
वाचवा याच्यापासून स्वत:ला ,
खेळतो हा गनिमी कावा ऽ ऽ ,
कोणितरी त्याच्या दुधाच्या वाटीत ,विष घा ऽ ऽ लून ठेवा !
बिळाच्या तोंडापाशी ऽ ऽ आला आहे बोका . ॥२॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
(चाल :दिल को हजार बार रोका . . . )
हो ऽ ऽ हा हा हा ऽ ऽ , हो ऽ ऽ हा हा हा ऽ ऽ,
बिळाच्या तोंडापाशी ऽ ऽ आला आहे बोका ,
पटकन जाऊन कोणीतरी त्याला ठोका,
जीव हा वाचवा ,
बोक्याला कटवा,
नाही ऽ ऽ तर होईल प्राणांशी तुमच्या धो ऽ ऽ का ! ॥१॥
आ ऽ ऽ ऽ आ ऽ ऽ ऽ ,
वाचवा याच्यापासून स्वत:ला ,
खेळतो हा गनिमी कावा ऽ ऽ ,
कोणितरी त्याच्या दुधाच्या वाटीत ,विष घा ऽ ऽ लून ठेवा !
बिळाच्या तोंडापाशी ऽ ऽ आला आहे बोका . ॥२॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyakavitaa.blogspot.com
` भीक '
भिकारी खूप पैसे कमावतात त्यांना करही भरावा लागत नाही असा अनुभव एकाला आला.मराठी लावणीचा शौकीन असलेल्या या रसिकाने आपल्या भावना या शब्दांत व्यक्त केल्या.
(चाल : बुगडी माझी सांडली गं !)
भीक कुणी ऽ ऽ नका घालू ऽ ऽ गं ,
इथल्या भिकाऱ्याला गं इथल्या भिकाऱ्याला !॥ध्रु॥
पंढरपुरात ऽ ऽ जेव्हा आपण जातो ,
रुपये एक दोन फक्तं हा मागतो,
नंतर हा ऽ ऽ च कारमधून फिरतो ,
महागड्या एन सिरीज मोबाईलवरनं बोलतो ! ॥१॥
हा ऽ ऽ य ,कुणी गं वेड्यांत,
निघू नका गं ऽ ऽ ,
याच्या फाटक्या कपड्यांमुळे गं ,
फाटक्या कपड्यांमुळे ! ॥२॥
हा ऽ ऽ य , भीक गं कुणी घालू ऽ ऽ नका ,
इथल्या भिकाऱ्याला गं इथल्या भिकाऱ्याला ॥३॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit me @ : www.hasyaparag.blogspot.com
(चाल : बुगडी माझी सांडली गं !)
भीक कुणी ऽ ऽ नका घालू ऽ ऽ गं ,
इथल्या भिकाऱ्याला गं इथल्या भिकाऱ्याला !॥ध्रु॥
पंढरपुरात ऽ ऽ जेव्हा आपण जातो ,
रुपये एक दोन फक्तं हा मागतो,
नंतर हा ऽ ऽ च कारमधून फिरतो ,
महागड्या एन सिरीज मोबाईलवरनं बोलतो ! ॥१॥
हा ऽ ऽ य ,कुणी गं वेड्यांत,
निघू नका गं ऽ ऽ ,
याच्या फाटक्या कपड्यांमुळे गं ,
फाटक्या कपड्यांमुळे ! ॥२॥
हा ऽ ऽ य , भीक गं कुणी घालू ऽ ऽ नका ,
इथल्या भिकाऱ्याला गं इथल्या भिकाऱ्याला ॥३॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit me @ : www.hasyaparag.blogspot.com
Saturday, February 23, 2008
भाकऱ्या (हास्य विडंबन)
खाना खजाना’वाल्या संजीव कपूरने ‘साँवरीयाँ’ पाहीला .दुसऱ्या दिवशी त्याला ‘भाकरी’ची रेसीपी सांगायची होती.
त्याने ती अशी सांगीतली. . .
थोडंसं पीठ घेऊन ,
त्यांत पा ऽ ऽ णी थोडं टाकून ,
हातावर त्याला वळवून ,
करूया ऽ ऽ गोल - वर्तुळ - चक्राकार ऽ ऽ ऽ
हो ऽ ऽ ऽ भाकऱ्या हा हा हा हा ऽ ऽ ऽ
भाकऱ्या हा हा हा हा ऽ ऽ ऽ
भाकऱ्या हा हा हा हा ऽ ऽ ऽ
भाकऱ्या हो हो हो ऽ ऽ ऽ भाकऱ्या !
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyaparag.blogspot.com
त्याने ती अशी सांगीतली. . .
थोडंसं पीठ घेऊन ,
त्यांत पा ऽ ऽ णी थोडं टाकून ,
हातावर त्याला वळवून ,
करूया ऽ ऽ गोल - वर्तुळ - चक्राकार ऽ ऽ ऽ
हो ऽ ऽ ऽ भाकऱ्या हा हा हा हा ऽ ऽ ऽ
भाकऱ्या हा हा हा हा ऽ ऽ ऽ
भाकऱ्या हा हा हा हा ऽ ऽ ऽ
भाकऱ्या हो हो हो ऽ ऽ ऽ भाकऱ्या !
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyaparag.blogspot.com
भेटावा लाँड्रीवाला रे ! (हास्य बिडंबन)
महाराष्ट्रातून बिहारी निघून गेल्यावर सर्वात जास्त परीणाम होणार आहे ती लाँड्रीतून ईस्त्री करून घेणाऱ्यांची. . .हे गाणे एका अश्यांच ग्राहकाकडून आम्हाला ऐकायला मिळाले.
(चाल : ऐसा जादू डाला रे ऽ ऽ )
अस्सा सदरा माझा धुवा रे ,
सदरा हा कोणी माझा धुवा रे !।। ध्रु ।।
मळ जो सगळा काढून टाकील ,
नवीन चमक त्यांवर आणील ,
अस्सा भेटावा लाँड्रीवाला रे !
अस्सा भेटावा लाँड्रीवाला रे ! ॥१॥
गुण मी त्याचे गाईल ऽ ऽ गाईल ऽ ऽ गाईल ऽ ऽ
कपडे जो छान माझे धुवील ऽ ऽ धुवील ऽ ऽ धुवील ऽ ऽ
वेळेशीर जो सेवा देईल,
अस्सा लाभावा लाँड्रीवाला रे !
अस्सा लाभावा लाँड्रीवाला रे !
सदरा कुणी माझा धुवा रे ऽ ऽ ॥२॥
(चाल : ऐसा जादू डाला रे ऽ ऽ )
अस्सा सदरा माझा धुवा रे ,
सदरा हा कोणी माझा धुवा रे !।। ध्रु ।।
मळ जो सगळा काढून टाकील ,
नवीन चमक त्यांवर आणील ,
अस्सा भेटावा लाँड्रीवाला रे !
अस्सा भेटावा लाँड्रीवाला रे ! ॥१॥
गुण मी त्याचे गाईल ऽ ऽ गाईल ऽ ऽ गाईल ऽ ऽ
कपडे जो छान माझे धुवील ऽ ऽ धुवील ऽ ऽ धुवील ऽ ऽ
वेळेशीर जो सेवा देईल,
अस्सा लाभावा लाँड्रीवाला रे !
अस्सा लाभावा लाँड्रीवाला रे !
सदरा कुणी माझा धुवा रे ऽ ऽ ॥२॥
धंदा (हास्य बिडंबन)
निवडणूका जवळ आल्या होत्या .जनतेचं प्रबोधन करण्यासाठी शासनाने ‘मतदारजाग्रुती समिती’ स्थापिली.आता समितीने जनतेचं प्रबोधन
त्यांना उमजेल अश्या माध्यमातून करायचं तरी कसं हा प्रश्न होता .त्यावेळी ‘अंडे का फंडा’ हे गाणं लोकप्रिय होतं .
धंदा धंदा धंदा धंदा धंदा धंदा ,
मतं मागणं हा झालाय धंदा ,
नका बळी पडू मतदारांनो यंदा ,
नाही ऽ ऽ ऽ तर होईल,हा सगळा ऽ ऽ च वांदा ,
सगळा ऽ ऽ च वांदा , वांदा,
सगळा ऽ ऽ च वांदा ॥ध्रु॥
पंचायत असो की,असो ती पालिका,
निवडणूकांमधून सगळ्या ,उमेदवार मागतात भिका ॥१॥
तुम्हीच लक्ष ठेवा ना ,
मत नीट आपले द्या ना,
शासन तुमचे आणा
शासन तुमचे आणा ।।२॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyaparag.blogspot.com
त्यांना उमजेल अश्या माध्यमातून करायचं तरी कसं हा प्रश्न होता .त्यावेळी ‘अंडे का फंडा’ हे गाणं लोकप्रिय होतं .
धंदा धंदा धंदा धंदा धंदा धंदा ,
मतं मागणं हा झालाय धंदा ,
नका बळी पडू मतदारांनो यंदा ,
नाही ऽ ऽ ऽ तर होईल,हा सगळा ऽ ऽ च वांदा ,
सगळा ऽ ऽ च वांदा , वांदा,
सगळा ऽ ऽ च वांदा ॥ध्रु॥
पंचायत असो की,असो ती पालिका,
निवडणूकांमधून सगळ्या ,उमेदवार मागतात भिका ॥१॥
तुम्हीच लक्ष ठेवा ना ,
मत नीट आपले द्या ना,
शासन तुमचे आणा
शासन तुमचे आणा ।।२॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: www.hasyaparag.blogspot.com
वीकली ऑफ( बिडंबन कविता)
आमची ही कविता अश्या एका छोटयाशा जीवाला समर्पित आहे ,ज्याच्याकडे आजपर्यंत फार कमी साहीत्यीकांचं लक्ष गेलं आहे.
चाल: दूध दूध दूध दूध पियो ग्लास फ़ुल दूध !
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण ,
गादीखालून निघाला ढेकूण ॥ध्रु॥
पहाटे उठायचे उदया म्हणून ,
झोपायला तुम्ही , लवकर जाता,
पण त्याला नाही माहीत तुमचे शेड्यूल ,
दोघांमुळे होते गादी हाऊसफुल्ल !
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण ,गादीखालून निघाला ढेकूण ॥१॥
पाहूनी व्यवस्था ठिक एकूण ,
अंग दिले तुम्ही टाकून ,
झोपलेल्या तुम्हाला हा पहातो
पटकन मग चावायला निघतो.
खूप घोर जीवाला लावतो हा ढेकूण !
ढेकूण sss ! ढेकूण sss ! ॥२॥
ढेकूण म्हणतो असेच नेहमी होते,
काळ वेळ काही यांना नसते,
जिथे तिथे असते यांची सुप्रीमसी ,
मिळत नाही मला प्रायव्हसी.
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण
गादीखालून निघाला ढेकूण ! ॥३॥
तुम्ही झोपलायत मजेत बिनघोर,
ढेकूण झालाय खूपच बोअर,
हवंय त्याला काहीतरी अमेझींग,
सुरू करतो मग तो बाईटींग .
त्रास सर्वांना खूप देतो हा ढेकूण !
ढेकूण sss ! ढेकूण sss ! ॥४॥
उठून मग तुम्ही जागे होता ,
काय होते ते ,शोधायला लागता,
कानाकोपऱ्यांत कुठे तरी ,लपलेला असतो हा शोधून कपारी .
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण ,
गादीखालून निघाला ढेकूण ! ॥५॥
शोधूनी याला आठवडाभर ,
वैतागता तुम्ही खूप अखेर ,
सनडे नाइट ला आरामात पहूडता ,
सकाळपर्यंत चांगलेच घोरता,
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण ,
गादीखालून निघाला ढेकूण ! ॥६॥
चावला नाही नेहमी सारखा,
म्हणून होतो तुमचा मूड ऑफ ,
तेव्हा हा म्हणत असतो , महाशय बरंका ,
आमचाही असतो एक विकली ऑफ ! ॥७॥
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: www.hasyaparag.blogspot.com
चाल: दूध दूध दूध दूध पियो ग्लास फ़ुल दूध !
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण ,
गादीखालून निघाला ढेकूण ॥ध्रु॥
पहाटे उठायचे उदया म्हणून ,
झोपायला तुम्ही , लवकर जाता,
पण त्याला नाही माहीत तुमचे शेड्यूल ,
दोघांमुळे होते गादी हाऊसफुल्ल !
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण ,गादीखालून निघाला ढेकूण ॥१॥
पाहूनी व्यवस्था ठिक एकूण ,
अंग दिले तुम्ही टाकून ,
झोपलेल्या तुम्हाला हा पहातो
पटकन मग चावायला निघतो.
खूप घोर जीवाला लावतो हा ढेकूण !
ढेकूण sss ! ढेकूण sss ! ॥२॥
ढेकूण म्हणतो असेच नेहमी होते,
काळ वेळ काही यांना नसते,
जिथे तिथे असते यांची सुप्रीमसी ,
मिळत नाही मला प्रायव्हसी.
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण
गादीखालून निघाला ढेकूण ! ॥३॥
तुम्ही झोपलायत मजेत बिनघोर,
ढेकूण झालाय खूपच बोअर,
हवंय त्याला काहीतरी अमेझींग,
सुरू करतो मग तो बाईटींग .
त्रास सर्वांना खूप देतो हा ढेकूण !
ढेकूण sss ! ढेकूण sss ! ॥४॥
उठून मग तुम्ही जागे होता ,
काय होते ते ,शोधायला लागता,
कानाकोपऱ्यांत कुठे तरी ,लपलेला असतो हा शोधून कपारी .
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण ,
गादीखालून निघाला ढेकूण ! ॥५॥
शोधूनी याला आठवडाभर ,
वैतागता तुम्ही खूप अखेर ,
सनडे नाइट ला आरामात पहूडता ,
सकाळपर्यंत चांगलेच घोरता,
ढेकूण ढेकूण ढेकूण ढेकूण ,
गादीखालून निघाला ढेकूण ! ॥६॥
चावला नाही नेहमी सारखा,
म्हणून होतो तुमचा मूड ऑफ ,
तेव्हा हा म्हणत असतो , महाशय बरंका ,
आमचाही असतो एक विकली ऑफ ! ॥७॥
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: www.hasyaparag.blogspot.com
‘गारवा’ नॉन व्हेज'(हास्य विडंबन)
चाल: ‘गारवा’ या गीतसंग्रहाचे निवेदन.
रविवारी सकाळी पिशवी,
घेऊन बाहेर पड,
गाडी काढू नकोस,
मंथ एंड आहे.
नसेलच पेट्रोल त्यांत,
बाजारांत कोपऱ्यातल्या दुकानाजवळ जा.
पाटी दिसेल तुला-“खुश रहो मटन शॉप”
दुकानात जाऊन ऊभी रहा.
ऊभी रहा उगाच!
बघ! एखादा कोवळा बोकड दिसतोय का?
मग विकत घे मटन.
उरलेले चार रुपये घ्यायला विसरू नकोस.
घरी ये.
त्यांत टाक ते मटन ,
आणि ढवळ,
ढवळत बस उगाच,
बघ! माझी आठवण येत्येय का?
मग चालू कर गॅस ,
बघत बस त्यांकडे ,
कुकरच्या आंतमध्ये शिजत असलेल्या मटनाची संवेदना जाणून घेण्याचा प्रयत्न कर.
एक स्सस्सस्सस्स स्स्य स्स्य स्स्य!
दोनस्सस्सस्सस्स स्स्य स्स्य स्स्य!
बघ ! तिसरी शिट्टी होत्येय का?
आता कढई घे .
त्यांत मसाला टाक .
तेलही ओत त्यांत,
मग मटन टाक,
भात पोळ्या सॅलड कोशिंबीर केली असशीलच!
आता ताट वाढून घे ,
रिमोट घे टीव्ही लाव.
जगजीत गझल गात असेल,
तू बंद कर.
डिव्हीडीवर आपका सुरूर लाव.
बघ ! माझी आठवण येत्येय का ?
आता जेवायला बस.
भाजीत नेहमीप्रमाणे मीठ नसेलच!
तू ते टाक.
नंतर, ताटात वाढून घेतलेला लांबलचक लेगपीस उचल.
त्यांतलं खाण्यालायक सगळं मटेरिअल संपव.
मग बघ एकटक…
बघ त्या स्वनिर्मीत दुर्बीणीतून,
पलीकडे … आरपार…
बघ काही दिसत्येय का?
बघ काही दिसत्येय का?
बघ काही दिसत्येय का?
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
रविवारी सकाळी पिशवी,
घेऊन बाहेर पड,
गाडी काढू नकोस,
मंथ एंड आहे.
नसेलच पेट्रोल त्यांत,
बाजारांत कोपऱ्यातल्या दुकानाजवळ जा.
पाटी दिसेल तुला-“खुश रहो मटन शॉप”
दुकानात जाऊन ऊभी रहा.
ऊभी रहा उगाच!
बघ! एखादा कोवळा बोकड दिसतोय का?
मग विकत घे मटन.
उरलेले चार रुपये घ्यायला विसरू नकोस.
घरी ये.
त्यांत टाक ते मटन ,
आणि ढवळ,
ढवळत बस उगाच,
बघ! माझी आठवण येत्येय का?
मग चालू कर गॅस ,
बघत बस त्यांकडे ,
कुकरच्या आंतमध्ये शिजत असलेल्या मटनाची संवेदना जाणून घेण्याचा प्रयत्न कर.
एक स्सस्सस्सस्स स्स्य स्स्य स्स्य!
दोनस्सस्सस्सस्स स्स्य स्स्य स्स्य!
बघ ! तिसरी शिट्टी होत्येय का?
आता कढई घे .
त्यांत मसाला टाक .
तेलही ओत त्यांत,
मग मटन टाक,
भात पोळ्या सॅलड कोशिंबीर केली असशीलच!
आता ताट वाढून घे ,
रिमोट घे टीव्ही लाव.
जगजीत गझल गात असेल,
तू बंद कर.
डिव्हीडीवर आपका सुरूर लाव.
बघ ! माझी आठवण येत्येय का ?
आता जेवायला बस.
भाजीत नेहमीप्रमाणे मीठ नसेलच!
तू ते टाक.
नंतर, ताटात वाढून घेतलेला लांबलचक लेगपीस उचल.
त्यांतलं खाण्यालायक सगळं मटेरिअल संपव.
मग बघ एकटक…
बघ त्या स्वनिर्मीत दुर्बीणीतून,
पलीकडे … आरपार…
बघ काही दिसत्येय का?
बघ काही दिसत्येय का?
बघ काही दिसत्येय का?
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
ट्रिंग ट्रिंगबोला बोला !(हास्य लघू नाटीका )
(दि दि दरिद्री वाहीनीचा स्टुडीओ. ‘हॅलो दु:खी’ या कार्यक्रमाचा रंगमंच ! )
निवेदीका : “नमस्कार ! दि दि दरिद्री वाहीनीच्या ‘हॅलो दु:खी’ या कार्यक्रमात आपले स्वागत !
अनेक मान्यवर आजपर्यंत इथे येऊन गेले आहेत.आजच्या प्रमुख पाहूण्यांची थोडक्यांत ओळख करून देते .
(दुसऱ्या खुर्चीवर बसलेल्या स्त्रीला…) नमस्कार !”
(लगेच कॅमेरा त्या स्त्री…)
स्त्री: ” नमस्कार !”
निवेदीका : या आहेत सौ.भूमितीबाई समीकरणे .दर्शकहो,आपल्याला नांवावरनंच कळलं असेल की यांचे क्षेत्र ‘गणित ’ या विषयाशी संबंधीत आहे. महाविदयालयांमधून त्या गणित हा विषय शिकवतात. त्यांनी बरीच उपयुक्त पुस्तकं लिहीली आहेत.
पुस्तकांची नावं जरा एकता कपूरच्या सिरियल सारखी वाटतील ती खालीलप्रमाणे:
आर्यभट्ट : शून्याचा शोध ,मग एकाचा,मग दोनाचा ,सहस्त्रकापर्यंत!,
कुठल्याही गणिताविना वीजेचे बील कसे कमी कराल ? : कारणे व उपाय ,
हसता खेळता ,नाचता कुदता मोबाईल वर बोलता बोलता शिका गणित !
२१व्या शतकाच्या उंबरठयावर ,पाणी काढूया लाथ मारून ,गणितीय समीकरणांच्या कंबरडयावर !
एक्केचाळीसातून चाळीस गेले मग उरलेल्या एकाचे काय झाले त्याची कथा !
हं ! तर आपण प्रश्नं विचारायला सुरूवात करूया. आप लेही काही प्रश्नं असल्यास आम्हाला ०९९-९९९९९९९ या दूरध्वनी क्रमांकावर संपर्क साधू शकता .इथे एक विनंती करते. कॉईन बॉ़क्स वरनं फोन लागणार नाही .क्रुपया,एस टी डी वरनं प्रयत्न करावा. …. तर भूमितीबाई पहीला प्रश्नं विचारते.आपल्या नावानंच सुरुवात करु.आपलं ‘ भूमिती’ हे नाव कसं पडलं ? ”
भूमितीबाई: “त्याचं असं झालं की म्हणतात ना बाळाचे पाय पाळण्यात दिसतात. मी लहान असतांना पाळण्यांत खूप रडायचे ,असं आई- बाबा सांगतात .त्यामुळे ते मला जमीनीवरंच ठेवत .तिथेही मी सरळ अशी कधी झोपलेच नाही .तर वेगवेगळ्या कोनांमध्ये मी झोपायचे .ते कोन म्हणजे निरनिराळ्या भौमितीक रचना होत म्हणुन माझं नाव ‘भूमिती’ ठेवलं गेलं. ”
निवेदीका : “ओहो !फारच मनोरंजक आहे ही तुमच्या नावाची कहाणी !”
(टेलीफोनची घंटी वाजते.. ट्रिंग ट्रिंग!)
निवेदीका : “आपला पहीला फोन वाटतं !”
(फोनवर): “ हॅलो दु:खी ! बोला ! हां ! हां! बोला !
फोनवरून पलीकडचा माणूस: “ आरं ये गणप्या ! हायेस कुठे ल्येका तू ? इक्डं म्हशीचा शेण साफ करायचाय ,चारा घालायचाय ! कुठे हाय तू ?”
निवेदीका :”अहो तुम्ही चुकीच्या ठिकाणी फोन केलात !रॉंग नंबर!”
पलीकडचा माणूस: :“ओ बाई ! गणप्याला पाठवा आमच्या , अन आम्हाला काही रांगेत नंबर नै लावायचा .
हा म्हादबा बोलू राहयलो.”
निवेदीका : “मी फोन ठेवत्येय , क्षमस्व!”
(फोन ठेवते)
निवेदीका :”दर्शकहो माफ करा .नावाप्रमाणं आमची वाहीनीही दरिद्री असल्यानं असे फोन येतात. आपण आपल्या पुढच्या प्रश्नाकडे वळू या .तर भूमितीबाई मला सांगा की … गणिताची आवड आपल्याला कशी निर्माण झाली?”
( सौ.समीकरणे मूव्हींग चेअरवरून हातांची बोटं एकमेकांत गुंतवून ० ते १२० अंशांमध्ये डावीकडून उजवीकडे व उजवीकडून डावीकडे अशा फिरत्या अवस्थेत.. )
सौ.समीकरणे : “फार चांगला प्रश्न विचारलात !”
निवेदीका :“ हो पण उत्तर द्य़ा आता लवकर !”
सौ.समीकरणे : “त्याचं काय झालं की मी पाचवीत असतांनाची गोष्टं. . . दूधवाला आमचा ! वेळेवर येईना ! सुट्ट्या मारायला लागला. कधी कधी दूध पातळ असायचे .मी कालनिर्णयावर या सर्वांची नोंद करीत असे.तेव्हापासूनच गणित हा विषय माझा आवडता झाला.”
निवेदीका : “म्हणजे एखादे दिवशी तो नाही आला की त्या तारखेला तुम्ही क्रॉस करून ठेवत असणार .बरोबर ना ?”
सौ.समीकरणे : “चूक !तसं बिलकुल नाहीये .काय होत होतं की माझे वडील गिरणी कामगार .त्यांना कही तरी स्टिम्युलंट हवंच असायचं.अन चहा नाही मिळाला तर बिडया ओढायचे भसा -भसा.आमचं चाळीतलं एका खोलीचं घर मग काही दिसायचं नाही .मग मी क्रॉस करून ठेवायचे ‘आज अभ्यास झाला नाही म्हणून ..” .
निवेदीका : “वावा ,खरंच ! किती हो तुम्ही हुशार ! (तेवढयांत फोन वाजला.) हं आपला दूसरा फोन वाटतं .नाशिकहून श्री.कडमडकर बोलतायत .हां ,हॅलो दु:खी ! बोला.”
फोनवरून पलीकडचा माणूस: “ हलू.”
निवेदीका :“हां .बोला .आपला काय प्रश्न आहे ? ”
पुन्हा ,पलीकडचा माणूस: “ हलू ”
निवेदीका : “ अहो,इथून न हलण्याचेच पैसे निर्माताआम्हाला देत असतो.तुम्ही नि:संकोच विचारा.मी अजीबात हलणार नाही. श्री.कडमडकर लवकर कडमडा … आपलं बोला .मला कार्यक्रम पुढे रेटायचाय ..आमच्या वाहीनीचा टी.आर.पी.वाढवायचाय !”
(फोनवरून ) पलीकडचा: मला सांगा ,वीजेच्या बीलावरचं पुस्तक तुम्ही कसं लिहीलं ?”
सौ.समीकरणे : “कसं म्हणजे ? हातानं लिहीलं.
(फोनवरून ) पलीकडचा: “तसं नाही हो पण कसं लिहीलं ?”
सौ.समीकरणे : “शाईचा वापर करून कागदावर लिहीलं .”
(फोनवरून ) पलीकडचा: “ही बाई माझं बील वाढवणार फोनचं …अहो..मला असं विचारायचं होतं की सुचलं कसं तुम्हाला ?
(मग सौ.समीकरणेंच्या डोक्यात प्रकाश पडला .)
सौ.समीकरणे : “अच्छा ! माझ्या कुठल्याही गणिताविना वीजेचे बील कसे कमी कराल ? :कारणे वं उपाय या पुस्त्काबद्दल आपण बोलताय तर ! त्यानं काय झालं ना की. . .”
(फोनवरून)) पलीकडचा: “ कोणाचं ? ”
सौ.समीकरणे : “ सांगत्ये हो .मध्येच डिस्टर्ब नका करू बरं . . आमचं कॉन्सनट्रेशन जातं. …हं तर काय सांगत होत्ये मी ?
आमच्या चाळीत येणारा मीटर रिडींग वाला एकदा दिवाळी जास्त मागत होता.आम्ही पाळत ठेवली त्याच्यावर आणि एकदा मीटर मध्ये तार टाकतांना त्याचा फोटो काढला .तेव्हापासून सांगते दिवाळी मागणं तर सोडाच पण चाळीत कोणाची लाईट सुद्धा गेली नाही.असे बरेच उपाय दिले आहेत त्या पुस्तकात .त्यांत . . .”
निवेदीका : “ ठिके ,ठिके .तुमची जाहीरात नको कारण आम्हाला दुसऱ्या जाहीरातीही दाखवायच्या आहेत.
मंडळी … चॅनेल अजिबात बदलू नका .घेऊया एक व्यावसायीक विश्रांती.”
(ब्रेक मध्ये असंख्य जाहीराती… एक मुलगी विशिष्टं असं मीठ खाल्ल्याने कलेक्टर कशी बनते ,शाळेत जात असलेले भाऊ बहीण दाग अच्छे हैं म्हणत आपले शुभ्र कपडे चिखलाचे कसे करून घेतात , विशिष्टअसं मीठ खाल्ल्यानं सैफ अली खान थेट समुद्रात कसा जातो,साबणाच्या खरेदीतून पन्नास पन्नास पैसे वाचवून एक ग्रुहीणी काळजीने भाऊ पोहोचेल नं वगैरे म्हणून माहेरी मनीऑर्डर अशी पाठवते वगैरे जाहीराती संपल्यानंतर..)
निवेदीका : ‘ हॅलो दु:खी’ मध्ये पुन्हा आपलं स्वागत ! तर भूमितीबाई आपल्या पुस्तकात अजून कुठल्या कुठल्या समस्यांचे उपाय आहेत.? ”
सौ.समीकरणे : “ त्यांतील एका प्रकरणात मी मोबाईलचं बील कसं कमी करता येईल याबद्दल लिहीलंय.”
निवेदीका : “अच्छा म्हणजे सर्वात कमी दर असलेल्या कंपनीची सेवा घ्यायची असंच ना ?”
सौ.समीकरणे : “नाही हो ,ती तर घ्यायचीच पण तुमचे कॉल जर तुम्हाला वाचवायचे असतील तर समोरच्याला एक मिस कॉल द्यायचा .सो सिंपल ! आणि तुम्हाला एक सिक्रेट सांगते ..आज जे लोक ही युक्ती वापरतायत त्यांनी ती माझ्याच पुस्तकातून वाचली आहे. या युक्तीचं पेटंट मिळवण्यासाठी आम्ही प्रयत्न करतोय …..अजून एका प्रकरणात चपला कश्या कमी झीजतील याबद्दल मी लिहीलंय.”
निवेदीका :“कश्या कमी झीजतील हो चपला ?आमच्या दर्शकांनाही सांगा. . .
म्हणजे दोन दोन पायऱ्या सोडून चालायचे की काय ?”
सौ.समीकरणे : “चपला कमी झीजण्यासाठी तुमचा वरच्या मजल्यावर असलेला फ्लॅट तुम्ही भाडयाने द्यायचा आणि जिथे जिना नाही अशा तळमजल्याच्या घरात राहायचे.सो सिंपल ! अश्या बऱ्याच टिप्स तुम्हाला माझ्या पुस्तकातून मिळतील.”
निवेदीका :“आपला पुढचा फोन येतोय . . . , हॅलो दु:खी ! बोला.”
(फोन वरून:): ”नमस्ते ! मला आपल्याला विचारायचं आहे की आपल्या प्रकाशित होणऱ्या पुढच्या पुस्तकाचे नांव काय आणि ते कुठून प्रकाशीत होईल ? ”
सौ.समीकरणे : “ माझ्या आगामी पुस्तकाचं नांव आहे ‘गणितीय पद्धतीने ग्रुहव्यवस्थापन’ .ते पुण्याहून ड्रॅगन प्रकाशना कडून प्रकाशीत होईल. माझे वाचक माझ्या पुस्तकाची एवढी वाट पहातात ,याबद्दल मी स्वत:चं भाग्यच समजते. ”
(फोन वरून:) : “तसं नाहीये मॅडम ! दुर्भाग्य तर आमचंय की तुमची पुस्तकं आम्हाला वाचावी लागतात. ‘ गणितीय स्वयंपाक पद्धती’ हे तुमचं लिहीलेलं पुस्तक जेव्हा माझ्या बायकोने वाचलं तेव्हापासून ईतक्या वेगवेगळ्या चवीचे अन विचित्र वासाचे पदार्थ मला खावे लागतायेत की काय सांगू . वैतागलोय मी ! म्हणूनच . . . जिथे तुमचं पुस्तक छापायला द्याल, त्या छापखान्यालाच मी आग लावून देणार आहे ,म्हणजे ते पुस्तक कोणी वाचूच शकणार नाही. ”
(फोन बंद होतो.)
सौ.समीकरणे :“अरे बापरे !या गणितामुळे माझ्या आयुष्यात ‘ = ’च्या चिन्हापुढे ‘०’ यायची वेळ आलीय. यानंतर मी कार्यक्रमात थांबू शकत नाही. . . मी आता कटते ..सॉरी . . मी आपल्यापासून रजा घेते .क्षमस्व , येते मी. ”
निवेदीका : “या आपण ,पण जातांना पॉकेट माइक देऊन जा .नाहीतर निर्माते आमच्याकडनं वसूल करतील त्याचे पैसे . . .दर्शकहो .. या होत्या या सप्ताहाच्या मान्यवर . आपण अजून एका व्यक्तीला इथून दु:खी करून पाठवलं आहे. ”
पुढच्या आठवडयांत पहायला विसरू नका .याच ठिकाणी ….याच वेळी… आपला आवडता हा कार्यक्रम. . ‘हॅलो दु:खी’.
धन्यवाद !
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
निवेदीका : “नमस्कार ! दि दि दरिद्री वाहीनीच्या ‘हॅलो दु:खी’ या कार्यक्रमात आपले स्वागत !
अनेक मान्यवर आजपर्यंत इथे येऊन गेले आहेत.आजच्या प्रमुख पाहूण्यांची थोडक्यांत ओळख करून देते .
(दुसऱ्या खुर्चीवर बसलेल्या स्त्रीला…) नमस्कार !”
(लगेच कॅमेरा त्या स्त्री…)
स्त्री: ” नमस्कार !”
निवेदीका : या आहेत सौ.भूमितीबाई समीकरणे .दर्शकहो,आपल्याला नांवावरनंच कळलं असेल की यांचे क्षेत्र ‘गणित ’ या विषयाशी संबंधीत आहे. महाविदयालयांमधून त्या गणित हा विषय शिकवतात. त्यांनी बरीच उपयुक्त पुस्तकं लिहीली आहेत.
पुस्तकांची नावं जरा एकता कपूरच्या सिरियल सारखी वाटतील ती खालीलप्रमाणे:
आर्यभट्ट : शून्याचा शोध ,मग एकाचा,मग दोनाचा ,सहस्त्रकापर्यंत!,
कुठल्याही गणिताविना वीजेचे बील कसे कमी कराल ? : कारणे व उपाय ,
हसता खेळता ,नाचता कुदता मोबाईल वर बोलता बोलता शिका गणित !
२१व्या शतकाच्या उंबरठयावर ,पाणी काढूया लाथ मारून ,गणितीय समीकरणांच्या कंबरडयावर !
एक्केचाळीसातून चाळीस गेले मग उरलेल्या एकाचे काय झाले त्याची कथा !
हं ! तर आपण प्रश्नं विचारायला सुरूवात करूया. आप लेही काही प्रश्नं असल्यास आम्हाला ०९९-९९९९९९९ या दूरध्वनी क्रमांकावर संपर्क साधू शकता .इथे एक विनंती करते. कॉईन बॉ़क्स वरनं फोन लागणार नाही .क्रुपया,एस टी डी वरनं प्रयत्न करावा. …. तर भूमितीबाई पहीला प्रश्नं विचारते.आपल्या नावानंच सुरुवात करु.आपलं ‘ भूमिती’ हे नाव कसं पडलं ? ”
भूमितीबाई: “त्याचं असं झालं की म्हणतात ना बाळाचे पाय पाळण्यात दिसतात. मी लहान असतांना पाळण्यांत खूप रडायचे ,असं आई- बाबा सांगतात .त्यामुळे ते मला जमीनीवरंच ठेवत .तिथेही मी सरळ अशी कधी झोपलेच नाही .तर वेगवेगळ्या कोनांमध्ये मी झोपायचे .ते कोन म्हणजे निरनिराळ्या भौमितीक रचना होत म्हणुन माझं नाव ‘भूमिती’ ठेवलं गेलं. ”
निवेदीका : “ओहो !फारच मनोरंजक आहे ही तुमच्या नावाची कहाणी !”
(टेलीफोनची घंटी वाजते.. ट्रिंग ट्रिंग!)
निवेदीका : “आपला पहीला फोन वाटतं !”
(फोनवर): “ हॅलो दु:खी ! बोला ! हां ! हां! बोला !
फोनवरून पलीकडचा माणूस: “ आरं ये गणप्या ! हायेस कुठे ल्येका तू ? इक्डं म्हशीचा शेण साफ करायचाय ,चारा घालायचाय ! कुठे हाय तू ?”
निवेदीका :”अहो तुम्ही चुकीच्या ठिकाणी फोन केलात !रॉंग नंबर!”
पलीकडचा माणूस: :“ओ बाई ! गणप्याला पाठवा आमच्या , अन आम्हाला काही रांगेत नंबर नै लावायचा .
हा म्हादबा बोलू राहयलो.”
निवेदीका : “मी फोन ठेवत्येय , क्षमस्व!”
(फोन ठेवते)
निवेदीका :”दर्शकहो माफ करा .नावाप्रमाणं आमची वाहीनीही दरिद्री असल्यानं असे फोन येतात. आपण आपल्या पुढच्या प्रश्नाकडे वळू या .तर भूमितीबाई मला सांगा की … गणिताची आवड आपल्याला कशी निर्माण झाली?”
( सौ.समीकरणे मूव्हींग चेअरवरून हातांची बोटं एकमेकांत गुंतवून ० ते १२० अंशांमध्ये डावीकडून उजवीकडे व उजवीकडून डावीकडे अशा फिरत्या अवस्थेत.. )
सौ.समीकरणे : “फार चांगला प्रश्न विचारलात !”
निवेदीका :“ हो पण उत्तर द्य़ा आता लवकर !”
सौ.समीकरणे : “त्याचं काय झालं की मी पाचवीत असतांनाची गोष्टं. . . दूधवाला आमचा ! वेळेवर येईना ! सुट्ट्या मारायला लागला. कधी कधी दूध पातळ असायचे .मी कालनिर्णयावर या सर्वांची नोंद करीत असे.तेव्हापासूनच गणित हा विषय माझा आवडता झाला.”
निवेदीका : “म्हणजे एखादे दिवशी तो नाही आला की त्या तारखेला तुम्ही क्रॉस करून ठेवत असणार .बरोबर ना ?”
सौ.समीकरणे : “चूक !तसं बिलकुल नाहीये .काय होत होतं की माझे वडील गिरणी कामगार .त्यांना कही तरी स्टिम्युलंट हवंच असायचं.अन चहा नाही मिळाला तर बिडया ओढायचे भसा -भसा.आमचं चाळीतलं एका खोलीचं घर मग काही दिसायचं नाही .मग मी क्रॉस करून ठेवायचे ‘आज अभ्यास झाला नाही म्हणून ..” .
निवेदीका : “वावा ,खरंच ! किती हो तुम्ही हुशार ! (तेवढयांत फोन वाजला.) हं आपला दूसरा फोन वाटतं .नाशिकहून श्री.कडमडकर बोलतायत .हां ,हॅलो दु:खी ! बोला.”
फोनवरून पलीकडचा माणूस: “ हलू.”
निवेदीका :“हां .बोला .आपला काय प्रश्न आहे ? ”
पुन्हा ,पलीकडचा माणूस: “ हलू ”
निवेदीका : “ अहो,इथून न हलण्याचेच पैसे निर्माताआम्हाला देत असतो.तुम्ही नि:संकोच विचारा.मी अजीबात हलणार नाही. श्री.कडमडकर लवकर कडमडा … आपलं बोला .मला कार्यक्रम पुढे रेटायचाय ..आमच्या वाहीनीचा टी.आर.पी.वाढवायचाय !”
(फोनवरून ) पलीकडचा: मला सांगा ,वीजेच्या बीलावरचं पुस्तक तुम्ही कसं लिहीलं ?”
सौ.समीकरणे : “कसं म्हणजे ? हातानं लिहीलं.
(फोनवरून ) पलीकडचा: “तसं नाही हो पण कसं लिहीलं ?”
सौ.समीकरणे : “शाईचा वापर करून कागदावर लिहीलं .”
(फोनवरून ) पलीकडचा: “ही बाई माझं बील वाढवणार फोनचं …अहो..मला असं विचारायचं होतं की सुचलं कसं तुम्हाला ?
(मग सौ.समीकरणेंच्या डोक्यात प्रकाश पडला .)
सौ.समीकरणे : “अच्छा ! माझ्या कुठल्याही गणिताविना वीजेचे बील कसे कमी कराल ? :कारणे वं उपाय या पुस्त्काबद्दल आपण बोलताय तर ! त्यानं काय झालं ना की. . .”
(फोनवरून)) पलीकडचा: “ कोणाचं ? ”
सौ.समीकरणे : “ सांगत्ये हो .मध्येच डिस्टर्ब नका करू बरं . . आमचं कॉन्सनट्रेशन जातं. …हं तर काय सांगत होत्ये मी ?
आमच्या चाळीत येणारा मीटर रिडींग वाला एकदा दिवाळी जास्त मागत होता.आम्ही पाळत ठेवली त्याच्यावर आणि एकदा मीटर मध्ये तार टाकतांना त्याचा फोटो काढला .तेव्हापासून सांगते दिवाळी मागणं तर सोडाच पण चाळीत कोणाची लाईट सुद्धा गेली नाही.असे बरेच उपाय दिले आहेत त्या पुस्तकात .त्यांत . . .”
निवेदीका : “ ठिके ,ठिके .तुमची जाहीरात नको कारण आम्हाला दुसऱ्या जाहीरातीही दाखवायच्या आहेत.
मंडळी … चॅनेल अजिबात बदलू नका .घेऊया एक व्यावसायीक विश्रांती.”
(ब्रेक मध्ये असंख्य जाहीराती… एक मुलगी विशिष्टं असं मीठ खाल्ल्याने कलेक्टर कशी बनते ,शाळेत जात असलेले भाऊ बहीण दाग अच्छे हैं म्हणत आपले शुभ्र कपडे चिखलाचे कसे करून घेतात , विशिष्टअसं मीठ खाल्ल्यानं सैफ अली खान थेट समुद्रात कसा जातो,साबणाच्या खरेदीतून पन्नास पन्नास पैसे वाचवून एक ग्रुहीणी काळजीने भाऊ पोहोचेल नं वगैरे म्हणून माहेरी मनीऑर्डर अशी पाठवते वगैरे जाहीराती संपल्यानंतर..)
निवेदीका : ‘ हॅलो दु:खी’ मध्ये पुन्हा आपलं स्वागत ! तर भूमितीबाई आपल्या पुस्तकात अजून कुठल्या कुठल्या समस्यांचे उपाय आहेत.? ”
सौ.समीकरणे : “ त्यांतील एका प्रकरणात मी मोबाईलचं बील कसं कमी करता येईल याबद्दल लिहीलंय.”
निवेदीका : “अच्छा म्हणजे सर्वात कमी दर असलेल्या कंपनीची सेवा घ्यायची असंच ना ?”
सौ.समीकरणे : “नाही हो ,ती तर घ्यायचीच पण तुमचे कॉल जर तुम्हाला वाचवायचे असतील तर समोरच्याला एक मिस कॉल द्यायचा .सो सिंपल ! आणि तुम्हाला एक सिक्रेट सांगते ..आज जे लोक ही युक्ती वापरतायत त्यांनी ती माझ्याच पुस्तकातून वाचली आहे. या युक्तीचं पेटंट मिळवण्यासाठी आम्ही प्रयत्न करतोय …..अजून एका प्रकरणात चपला कश्या कमी झीजतील याबद्दल मी लिहीलंय.”
निवेदीका :“कश्या कमी झीजतील हो चपला ?आमच्या दर्शकांनाही सांगा. . .
म्हणजे दोन दोन पायऱ्या सोडून चालायचे की काय ?”
सौ.समीकरणे : “चपला कमी झीजण्यासाठी तुमचा वरच्या मजल्यावर असलेला फ्लॅट तुम्ही भाडयाने द्यायचा आणि जिथे जिना नाही अशा तळमजल्याच्या घरात राहायचे.सो सिंपल ! अश्या बऱ्याच टिप्स तुम्हाला माझ्या पुस्तकातून मिळतील.”
निवेदीका :“आपला पुढचा फोन येतोय . . . , हॅलो दु:खी ! बोला.”
(फोन वरून:): ”नमस्ते ! मला आपल्याला विचारायचं आहे की आपल्या प्रकाशित होणऱ्या पुढच्या पुस्तकाचे नांव काय आणि ते कुठून प्रकाशीत होईल ? ”
सौ.समीकरणे : “ माझ्या आगामी पुस्तकाचं नांव आहे ‘गणितीय पद्धतीने ग्रुहव्यवस्थापन’ .ते पुण्याहून ड्रॅगन प्रकाशना कडून प्रकाशीत होईल. माझे वाचक माझ्या पुस्तकाची एवढी वाट पहातात ,याबद्दल मी स्वत:चं भाग्यच समजते. ”
(फोन वरून:) : “तसं नाहीये मॅडम ! दुर्भाग्य तर आमचंय की तुमची पुस्तकं आम्हाला वाचावी लागतात. ‘ गणितीय स्वयंपाक पद्धती’ हे तुमचं लिहीलेलं पुस्तक जेव्हा माझ्या बायकोने वाचलं तेव्हापासून ईतक्या वेगवेगळ्या चवीचे अन विचित्र वासाचे पदार्थ मला खावे लागतायेत की काय सांगू . वैतागलोय मी ! म्हणूनच . . . जिथे तुमचं पुस्तक छापायला द्याल, त्या छापखान्यालाच मी आग लावून देणार आहे ,म्हणजे ते पुस्तक कोणी वाचूच शकणार नाही. ”
(फोन बंद होतो.)
सौ.समीकरणे :“अरे बापरे !या गणितामुळे माझ्या आयुष्यात ‘ = ’च्या चिन्हापुढे ‘०’ यायची वेळ आलीय. यानंतर मी कार्यक्रमात थांबू शकत नाही. . . मी आता कटते ..सॉरी . . मी आपल्यापासून रजा घेते .क्षमस्व , येते मी. ”
निवेदीका : “या आपण ,पण जातांना पॉकेट माइक देऊन जा .नाहीतर निर्माते आमच्याकडनं वसूल करतील त्याचे पैसे . . .दर्शकहो .. या होत्या या सप्ताहाच्या मान्यवर . आपण अजून एका व्यक्तीला इथून दु:खी करून पाठवलं आहे. ”
पुढच्या आठवडयांत पहायला विसरू नका .याच ठिकाणी ….याच वेळी… आपला आवडता हा कार्यक्रम. . ‘हॅलो दु:खी’.
धन्यवाद !
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
हिमेशच्या गाण्य़ाचा जन्म !
तेव्हा हिमेश तितका प्रसिद्ध नव्हता.बेकारच असायचा बिचारा.व्हायोलीन घेऊन रोज बोरीवली ते चर्चगेट प्रवास करायचा.आप का सुरूर हा त्याचा अल्बम प्रसिद्ध होण्याआधीची ही गोष्ट .
कंडक्टर होता बेरकी.तिकिटाचे पैसे दिल्यावर त्याला कंडक्टरनं त्याच्या बोकडदाढीमुळे कधीही एक रूपया परत दिला नाही . तिकीट होतं नऊ रुपये. पण हा दयायचा दहा .तिकीट असायचं नऊ .
हे हिमेश किती वेळ सहन करणार होता ? शेवटी त्याने आपल्यावरील झालेल्या अन्यायाला गाण्यातून वाचा फोडायचे ठरवले.
हिमेश म्हणाला :
ए ऽ ऽ ऽ कंडक्टर ऽ ऽ ऽ
रूपया माझा ऽ ऽ ऽ परत कर ऽ ऽ ऽ ।।ध्रु ।।
रोजंच या वेळी,मी बसमध्ये बसतो ,
रोजंच रूपया ,माझा तू हडपतॊ.
रोजंचा एक म्हटल्या ऽ ऽ वर रूपये तीस ऽ ऽ ऽ ,
रूपये तीस ऽ ऽ ऽ ,
एका महीन्याचे होतात.
ए ऽ ऽ ऽ कंडक्टर ऽ ऽ ऽ चोरी ही अशी बंद कर ऽ ऽ ऽ ॥१॥
लाज नाही वाटंत,
चोरी करतोस,
वरतून फिरतोस,
सरकारी गाडीतून रोज ऽ ऽ ऽ ॥ २॥
मला द्यावासा वाटतो आहे तुला काठीचा प्रसाद ऽ ऽ ऽ ,
काठीचा प्रसाद ऽ ऽ ऽ
काठीचा प्रसाद ऽ ऽ ऽ ।।३॥
आता कोणाला खरंही वाटणार नाही पण हेच गाणं आप का सुरूर मध्ये शब्द बदलून घेतलं गेलं .
पराग खैरनार ,नासिक
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
कंडक्टर होता बेरकी.तिकिटाचे पैसे दिल्यावर त्याला कंडक्टरनं त्याच्या बोकडदाढीमुळे कधीही एक रूपया परत दिला नाही . तिकीट होतं नऊ रुपये. पण हा दयायचा दहा .तिकीट असायचं नऊ .
हे हिमेश किती वेळ सहन करणार होता ? शेवटी त्याने आपल्यावरील झालेल्या अन्यायाला गाण्यातून वाचा फोडायचे ठरवले.
हिमेश म्हणाला :
ए ऽ ऽ ऽ कंडक्टर ऽ ऽ ऽ
रूपया माझा ऽ ऽ ऽ परत कर ऽ ऽ ऽ ।।ध्रु ।।
रोजंच या वेळी,मी बसमध्ये बसतो ,
रोजंच रूपया ,माझा तू हडपतॊ.
रोजंचा एक म्हटल्या ऽ ऽ वर रूपये तीस ऽ ऽ ऽ ,
रूपये तीस ऽ ऽ ऽ ,
एका महीन्याचे होतात.
ए ऽ ऽ ऽ कंडक्टर ऽ ऽ ऽ चोरी ही अशी बंद कर ऽ ऽ ऽ ॥१॥
लाज नाही वाटंत,
चोरी करतोस,
वरतून फिरतोस,
सरकारी गाडीतून रोज ऽ ऽ ऽ ॥ २॥
मला द्यावासा वाटतो आहे तुला काठीचा प्रसाद ऽ ऽ ऽ ,
काठीचा प्रसाद ऽ ऽ ऽ
काठीचा प्रसाद ऽ ऽ ऽ ।।३॥
आता कोणाला खरंही वाटणार नाही पण हेच गाणं आप का सुरूर मध्ये शब्द बदलून घेतलं गेलं .
पराग खैरनार ,नासिक
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
ओम शांती ऒम (हास्य विडंबन)
एका मासेवाल्याने ‘ओम शांती ऒम’ पाहीला .दूसऱ्यादिवशी त्यातली गाणी त्याला मासे विकतांना आठवायला लागली.
(चाल: आँखो मे तेरी . . .)
टोपलीमध्ये माझ्या ..
वेगवेगळी ही मासळी आहेत ।।ध्रु ।।
हो ऽ ऽ हो ऽ ऽ टोपलीमध्ये माझ्या . . .
वेगवेगळी ही मासळी आहेत
कोळंबी ,बांगडा ,पापलेट ,सुरमई, आणि हा ऽ ऽ ऽ ऽ बोंबील आहे !
टोपलीमध्ये माझ्या ..॥१॥
(लोक गाण्यामुळे मासे घ्यायला वळले पण भावात घासाघीस करू लागले तसा मासेवाला म्हणाला…)
किती सांगू तुम्हाला की घ्या . . . पण भाव करूही नका ,
माल माझा आहे … नुकताच जहाजातून उतरवलेला ऽ ऽ ताजा !
टोपलीमध्ये माझ्या ..॥२॥
तसा बाव आहे २०० रूपये एका किलोला ऽ ऽ,
पण चल जाऊ दे ,तुला १८० ने दिला . . .
टोपलीमध्ये माझ्या ..॥३॥
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
प्रेमपत्र असेही !(भाग :द्वितीय)
अमावस्येच्या आधीची ती अंधारलेली रात्र .रातकिडयांचा तो धीर गंभीर आवाज .रिटायर्ड पेन्शनराच्या खुर्चीसारखी
दारा खिडक्यांच्या तावदानांची खडखड. अश्यांत अचानक कुठुनसे एक वटवाघूळ टग्या भाऊंच्या घरात आले अन उश्याशी पत्र ठेवून उडून गेले. ‘कुणाचे हे पत्र?’ म्हणून टग्याभाऊंनी आपला जाड भिंगाचा चष्मा सरसावला अन पत्र वाचायला घेतले.
“ हे प्राणप्रिया प्राणेश्वरा !
तुझे पत्र मिळाले. आणि तुझ्या कौतुकरूपी स्तुती सुमनांच्या बाथ टब मधल्या मंद धुंद वर्षावानं मी बह्रून गेल्ये.
तुझे ते राजबिंडे रूप मला (?) स्मरले अन सख्या हे पत्र मी लिहायला घेतले.
हे प्राणसख्या ,
आठवतोस मला तू जिन्स अन टि-शर्ट मधला,
किती रे सुंदर तुझे हे रूपडे ,
कपाटातल्या हॅंगरलाच जणू टांगलेत कपडे ! ॥१॥
जगा या दिसतो प्रथम दर्शनी , तुझ्या काळ्याभोर केसांचा ‘ शाहीद’ स्टाईल केशसंभार ,
पण फक्त मलाच आहे माहीत लाभलाय त्यांस ‘डाबर केशकाला’चाच हातभार ॥२॥
भिंगाचा चष्मा का असेना तुला ,
द्रुष्टी आहे तुझी अतीव सुंदर ,
मी मात्र कोडयांत पडते ,
कसं गडया पाहू शकतोस तू एकाच वेळी उर्ध्व आणि अधर ! ॥३॥
किती रे राजा हात तुझे बारीक ,
सहारच्या वाळवंटात जणू कोणी वाळवलीय खारीक ! ।।४॥
कळेना मला का फिरायचास माझ्याभोवती ,जसा बत्ताशाला लागतो मुंगळा ,
अरे मेल्या ! तू तर दिसतोस … प्रयोगशाळेतला हाडांचा सापळा ! ॥५॥
आवाज रे तुझा अगदी इंटरेस्टींग ,
ऎकतांना वाटे … फिट करतांनाच साऊंड तुझ्यात,
विधात्याकडनं त्या, तुटली होती का रे स्प्रिंग ?॥६॥
आठवते का सख्या तुला ?
रूप पाहून तुझे असे हे डॅशींग ,
(भूत की काय म्हणून)
धाकावली होती म्हैस आमची ,
मारले होते तिने शिंग ! ।।७॥
सदरे रे तुझे ते किती असतात मळके ,
धड दात नाही की नाही पुरेसा क्लीअरंस कवळीला ,
तोंडाचे या झाल्येय की रे बोळके ! ॥८॥
येताच तू येई तो मंद सा अजब वास ,
विचारावेसे बऱ्याचदा वाटले मला,
सगळ्या डिऒड्रंट बनवणाऱ्यांनी अन विकणाऱ्यांनी घेतलाय की काय रे गळफास ? ॥९॥
माझ्यावरच्या प्रेमामुळे म्हणतोस ,
देह झालाय जर्जर ,
पण मला आठवतो आपला संसार ,
मी नवी कोरी सायकल अन तू टायर पंक्चर ! ॥१०॥
बोलणे रे ,तुझे किती होते फाकडे ,
भिती वाटे ,गडया मला ,कुणी फूंकर मारली तर ,उडून पडशील कुणीकडे ! ॥११॥
वाचूनी तुझा शब्द न शब्द ,रडले रे मी ढसा ढसा ,
कोमलह्रुदयी या पुष्पाला दुखवुनी , तू ‘बापडा’ कसा ? ॥१२॥
पण असा जरी असलास ना सख्या तू ,
तरी आहेस मला प्रिय,
देवाघरी जातांना काय ईच्छीले मी ,
तुला ठाऊक आहे काय ? ॥१३॥
“ देवा ! पुढल्या जन्मी ‘वडापाव’ च्या दिवशी ,
माझ्याकडनं पाच ऐवजी दहा आंबे घे ,
पण ह्येच ब्येणं मला ( बदला घेण्यासाठी ) ,
पुढल्या जन्मीही लाभू दे ! ॥१४॥
तुझीच आहे सख्या ,मला रे चिंता ,
अन अजब ही हूरहूर माझ्या मनी …,
वाट पाहात्ये अमावस्येची ,कधी रे येशील भूतयोनीत ? ॥१५॥
या जगांत नसूनही केवळ तुझीच असलेली ,
टवळी.
(पराग खैरनार,नाशिक )
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
तुझे ते राजबिंडे रुप मला (?) स्मरले अन सख्या ,हे पत्र मी लिहायला घेतले.
दारा खिडक्यांच्या तावदानांची खडखड. अश्यांत अचानक कुठुनसे एक वटवाघूळ टग्या भाऊंच्या घरात आले अन उश्याशी पत्र ठेवून उडून गेले. ‘कुणाचे हे पत्र?’ म्हणून टग्याभाऊंनी आपला जाड भिंगाचा चष्मा सरसावला अन पत्र वाचायला घेतले.
“ हे प्राणप्रिया प्राणेश्वरा !
तुझे पत्र मिळाले. आणि तुझ्या कौतुकरूपी स्तुती सुमनांच्या बाथ टब मधल्या मंद धुंद वर्षावानं मी बह्रून गेल्ये.
तुझे ते राजबिंडे रूप मला (?) स्मरले अन सख्या हे पत्र मी लिहायला घेतले.
हे प्राणसख्या ,
आठवतोस मला तू जिन्स अन टि-शर्ट मधला,
किती रे सुंदर तुझे हे रूपडे ,
कपाटातल्या हॅंगरलाच जणू टांगलेत कपडे ! ॥१॥
जगा या दिसतो प्रथम दर्शनी , तुझ्या काळ्याभोर केसांचा ‘ शाहीद’ स्टाईल केशसंभार ,
पण फक्त मलाच आहे माहीत लाभलाय त्यांस ‘डाबर केशकाला’चाच हातभार ॥२॥
भिंगाचा चष्मा का असेना तुला ,
द्रुष्टी आहे तुझी अतीव सुंदर ,
मी मात्र कोडयांत पडते ,
कसं गडया पाहू शकतोस तू एकाच वेळी उर्ध्व आणि अधर ! ॥३॥
किती रे राजा हात तुझे बारीक ,
सहारच्या वाळवंटात जणू कोणी वाळवलीय खारीक ! ।।४॥
कळेना मला का फिरायचास माझ्याभोवती ,जसा बत्ताशाला लागतो मुंगळा ,
अरे मेल्या ! तू तर दिसतोस … प्रयोगशाळेतला हाडांचा सापळा ! ॥५॥
आवाज रे तुझा अगदी इंटरेस्टींग ,
ऎकतांना वाटे … फिट करतांनाच साऊंड तुझ्यात,
विधात्याकडनं त्या, तुटली होती का रे स्प्रिंग ?॥६॥
आठवते का सख्या तुला ?
रूप पाहून तुझे असे हे डॅशींग ,
(भूत की काय म्हणून)
धाकावली होती म्हैस आमची ,
मारले होते तिने शिंग ! ।।७॥
सदरे रे तुझे ते किती असतात मळके ,
धड दात नाही की नाही पुरेसा क्लीअरंस कवळीला ,
तोंडाचे या झाल्येय की रे बोळके ! ॥८॥
येताच तू येई तो मंद सा अजब वास ,
विचारावेसे बऱ्याचदा वाटले मला,
सगळ्या डिऒड्रंट बनवणाऱ्यांनी अन विकणाऱ्यांनी घेतलाय की काय रे गळफास ? ॥९॥
माझ्यावरच्या प्रेमामुळे म्हणतोस ,
देह झालाय जर्जर ,
पण मला आठवतो आपला संसार ,
मी नवी कोरी सायकल अन तू टायर पंक्चर ! ॥१०॥
बोलणे रे ,तुझे किती होते फाकडे ,
भिती वाटे ,गडया मला ,कुणी फूंकर मारली तर ,उडून पडशील कुणीकडे ! ॥११॥
वाचूनी तुझा शब्द न शब्द ,रडले रे मी ढसा ढसा ,
कोमलह्रुदयी या पुष्पाला दुखवुनी , तू ‘बापडा’ कसा ? ॥१२॥
पण असा जरी असलास ना सख्या तू ,
तरी आहेस मला प्रिय,
देवाघरी जातांना काय ईच्छीले मी ,
तुला ठाऊक आहे काय ? ॥१३॥
“ देवा ! पुढल्या जन्मी ‘वडापाव’ च्या दिवशी ,
माझ्याकडनं पाच ऐवजी दहा आंबे घे ,
पण ह्येच ब्येणं मला ( बदला घेण्यासाठी ) ,
पुढल्या जन्मीही लाभू दे ! ॥१४॥
तुझीच आहे सख्या ,मला रे चिंता ,
अन अजब ही हूरहूर माझ्या मनी …,
वाट पाहात्ये अमावस्येची ,कधी रे येशील भूतयोनीत ? ॥१५॥
या जगांत नसूनही केवळ तुझीच असलेली ,
टवळी.
(पराग खैरनार,नाशिक )
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
तुझे ते राजबिंडे रुप मला (?) स्मरले अन सख्या ,हे पत्र मी लिहायला घेतले.
’तृप्ती’(हास्य विडंबन)
एक पती दिवस भराच्या श्रमानंतर थकून आला .त्याला खुप भूक लागलेली होती.आधी श्रावण नंतर पितृपक्ष असे जवळजवळ दोन महिने त्याला नॉन व्हेज मिळाले नव्हते.पत्नि टि.व्हीवर शाहरुखचा सिनेमा पहात होती.त्याने आपल्या भावना गाण्यांत व्यक्त केल्या.
(चाल: बाजीगर ओ बाजीगर )
तो: भाजी कर गं भाजी कर ss
मटनाची आज भाजी कर ॥ धॄ ॥
हो ss किती झालेत दिवस ,
आता सांग थांबू कसं ?
आता बस झाला हा शाकाहार ss !
भाजी कर गं भाजी कर , मटनाची आज भाजी कर ॥ १ ॥
पालक , बटाटा अन मेथी,
शेपू ,वाटाणा अन चवळी,
खाऊन रोज रोज तेच ,
चव तोंडाची गेलीय सगळी ॥२॥
ती: आले माझ्या ध्यानात ,
आत्ताच जा तुम्ही बाजारात,
आणा मटन चांगले तीन शेर,
तो: भाजी कर गं भाजी कर ,
मटनाची आज भाजी कर ॥ ३ ॥
(तेवढ यांत तिच्या लक्षात आले की किराणा संपलेला आहे.)
ती: नाही खोबरं ,तेजपानं ss,
मसाला ही आज संपलायनं ,
लोडशेडींग मुळे घोळ ss,
बेत झालाय अवघड
तो: होss .तसाच मॉलमध्ये जातो
तयार मसाला आणतो
मग तर तू पावसील की नाही ss?
स्वयंपाक कर्शील की नाही ?
ती:आत्ता बोललास तसा तू जर वागणार
तयार मसाला मला मिळणार
तर छान भाजी मी बनवणार
आत्ता जारे तू झटपट ,
मसाला आणून दे पटपट !
(चाल: बाजीगर ओ बाजीगर )
तो: भाजी कर गं भाजी कर ss
मटनाची आज भाजी कर ॥ धॄ ॥
हो ss किती झालेत दिवस ,
आता सांग थांबू कसं ?
आता बस झाला हा शाकाहार ss !
भाजी कर गं भाजी कर , मटनाची आज भाजी कर ॥ १ ॥
पालक , बटाटा अन मेथी,
शेपू ,वाटाणा अन चवळी,
खाऊन रोज रोज तेच ,
चव तोंडाची गेलीय सगळी ॥२॥
ती: आले माझ्या ध्यानात ,
आत्ताच जा तुम्ही बाजारात,
आणा मटन चांगले तीन शेर,
तो: भाजी कर गं भाजी कर ,
मटनाची आज भाजी कर ॥ ३ ॥
(तेवढ यांत तिच्या लक्षात आले की किराणा संपलेला आहे.)
ती: नाही खोबरं ,तेजपानं ss,
मसाला ही आज संपलायनं ,
लोडशेडींग मुळे घोळ ss,
बेत झालाय अवघड
तो: होss .तसाच मॉलमध्ये जातो
तयार मसाला आणतो
मग तर तू पावसील की नाही ss?
स्वयंपाक कर्शील की नाही ?
ती:आत्ता बोललास तसा तू जर वागणार
तयार मसाला मला मिळणार
तर छान भाजी मी बनवणार
आत्ता जारे तू झटपट ,
मसाला आणून दे पटपट !
प्रेमपत्र असेही (भाग :प्रथम)
प्रिय टवळी हिस,
तुझ्याप्रती जे वाटतंय ते शब्दांत कसं सांगू ,प्रयत्न करतो.
प्रिये,
केस तुझे कुरळे कुरळे ,
फिरती त्यांवर किती गं झुरळे ! ॥१॥
नाक तुझे गं वर्णू मी काय ,
ई ss म्हशीने त्यावर जसा दिला गं पाय ! ॥२॥
गाल तुझे हे गोबरे गोबरे ,
जसे गं काळ्या पाठीचे खोबरे ! ॥३॥
चंचल बहू असे तुझ्या तिरछ्या नजरेचा गं झोका ,
at a time चुकतो त्यामुळे दोघा (!) बघ्यांच्या ह्रुदयाचा गं ठोका ।।४॥
भारदस्त बहू असे प्रिये गं तुझे वजन ,
मला तर बुवा स्मरे टाकी गॅसची एसो अथवा बर्सन॥५॥
असता तू निकट माझ्या थरथरत माझे ओठ ,
प्रक्षोभक अन भडक तेवढीच होतो की काय आत्ताच स्फोट ? ॥६॥
ईच्छा नाहीये माझी तुझे पाय बघण्याची ,
सवय वाटतं नाहीये तुला आंघोळ करण्याची ।।७॥
आगमनाने तुझ्या होई शिरकाव मंद त्या चमत्कारीक गंधाचा ,
आता किती गं घेशील जीव गजऱ्यांतल्या त्या कोमेजलेल्या फुलांचा ॥८॥
आवाज तुझा किती गं किनरा ,
तुटलेल्यांपैकी एकच उरलीये तार अन तरीही जसा वाजवला जातोय तानपुरा ! ॥९॥
अदा या तुझ्या हास्याच्या अश्या एकाहूनी एक सरस ,
वाटे ,दूर जंगलात कुठेतरी ,विव्हळू लागलाय जसा गं तरस ! ॥१०॥
तू बहूगुणसंपन्न अन आहेस सुस्वरूपी ,
फोटो तुझा असा येई जशी बघतोय कार्बन कॉपी ॥११॥
पाहूनी अदा तुझ्या निरनिराळ्या ,
आठवतात मला मॉडेल्स केनीयन ,आफ्रिकन ,कभिन्न ,काळ्या ! ॥१२॥
चाल तुझी गं अशी नशीली ,
वाटे स्मशान सोडून हडळ ईकडे कुठे बरं ही आली ? ॥१३॥
तुझ्या प्रेमात जर्जर झालेल्या या पामराची ही अखेरची ईच्छा:
अखेरची ईच्छा आहे माझी तुझ्याच साठी,
चंद्रावर ताजमहाल बांधण्याची ,
प्लॉट तर घेऊन ठेवलाय केव्हाच,
वाट गं पहातोय केवळ तुझ्या गचकण्याची! ॥१४॥
त्तुझ्यामुळे (तू गळ्यांत बांधली गेली असल्याने )इतर कुणाचाही न होवू शकलेला
त्यामुळे फक्त तुझाच ,
टग्या.
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
तुझ्याप्रती जे वाटतंय ते शब्दांत कसं सांगू ,प्रयत्न करतो.
प्रिये,
केस तुझे कुरळे कुरळे ,
फिरती त्यांवर किती गं झुरळे ! ॥१॥
नाक तुझे गं वर्णू मी काय ,
ई ss म्हशीने त्यावर जसा दिला गं पाय ! ॥२॥
गाल तुझे हे गोबरे गोबरे ,
जसे गं काळ्या पाठीचे खोबरे ! ॥३॥
चंचल बहू असे तुझ्या तिरछ्या नजरेचा गं झोका ,
at a time चुकतो त्यामुळे दोघा (!) बघ्यांच्या ह्रुदयाचा गं ठोका ।।४॥
भारदस्त बहू असे प्रिये गं तुझे वजन ,
मला तर बुवा स्मरे टाकी गॅसची एसो अथवा बर्सन॥५॥
असता तू निकट माझ्या थरथरत माझे ओठ ,
प्रक्षोभक अन भडक तेवढीच होतो की काय आत्ताच स्फोट ? ॥६॥
ईच्छा नाहीये माझी तुझे पाय बघण्याची ,
सवय वाटतं नाहीये तुला आंघोळ करण्याची ।।७॥
आगमनाने तुझ्या होई शिरकाव मंद त्या चमत्कारीक गंधाचा ,
आता किती गं घेशील जीव गजऱ्यांतल्या त्या कोमेजलेल्या फुलांचा ॥८॥
आवाज तुझा किती गं किनरा ,
तुटलेल्यांपैकी एकच उरलीये तार अन तरीही जसा वाजवला जातोय तानपुरा ! ॥९॥
अदा या तुझ्या हास्याच्या अश्या एकाहूनी एक सरस ,
वाटे ,दूर जंगलात कुठेतरी ,विव्हळू लागलाय जसा गं तरस ! ॥१०॥
तू बहूगुणसंपन्न अन आहेस सुस्वरूपी ,
फोटो तुझा असा येई जशी बघतोय कार्बन कॉपी ॥११॥
पाहूनी अदा तुझ्या निरनिराळ्या ,
आठवतात मला मॉडेल्स केनीयन ,आफ्रिकन ,कभिन्न ,काळ्या ! ॥१२॥
चाल तुझी गं अशी नशीली ,
वाटे स्मशान सोडून हडळ ईकडे कुठे बरं ही आली ? ॥१३॥
तुझ्या प्रेमात जर्जर झालेल्या या पामराची ही अखेरची ईच्छा:
अखेरची ईच्छा आहे माझी तुझ्याच साठी,
चंद्रावर ताजमहाल बांधण्याची ,
प्लॉट तर घेऊन ठेवलाय केव्हाच,
वाट गं पहातोय केवळ तुझ्या गचकण्याची! ॥१४॥
त्तुझ्यामुळे (तू गळ्यांत बांधली गेली असल्याने )इतर कुणाचाही न होवू शकलेला
त्यामुळे फक्त तुझाच ,
टग्या.
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
मनातल्या मनांत !
ऎश्वर्या - अभिषेक च्या लग्नाचा सर्व फिल्मी पाहुण्यांनी आनंद लुटला .
त्यांच्या मनातले विचार आम्हाला आमच्या माइंड रिडर या यंत्रामुळे कळाले.
ऎश्वर्या: तपश्चर्या माझी आज आली फळाला,
मंगळ असून ही कुंडलीत , अभि लागला गं बाई गळाला !
सलमान : शायनींगमध्ये तुझ्या बरोबर ,मी केला ’हम दिल दे चुके सनम ’
पण पदरी आली तनहाई ,जेव्हा करायला गेलो तुला बेगम !
अभिषेक : बीग बी चा स्मार्ट मुलगा ,आज हिट ठरला ,
’ Ash’शी बांधून लग्नं बंधन ,सलमानचा बरोब्बर पत्ता काटला .
ना प्रिती,ना प्रियंका,ना राणी ,ना दिया,
the whole thing is that के भैया सबसे बडा रूपैया
(तिथे रेखा ही होती,सगळा लग्नाचा माहोल पाहून तिला आपले जुने दिवस आठवले )
रेखा : कुणी चांदी घ्या गं, कुणी सोनं ही घ्या,
मला बाई बदल्यांत माझा अमीत गं द्या.
हेमामालीनी: ’धूम’ अन ’दस’ मध्ये बरोबर असूनही ,
जमलं नै आमच्या ईशाला काही,
हिनं (Ash नं)मेलीनं काय केलं गारूड जाणे ,
होत्येय माझी लाही लाही .
(अमरसिंगही जातीनं हजर होते.)
अमरसिंग : कोणी आपल्याला काही म्हणावे ,घेऊ एकेकाची खबर ,
अमितजींना कोणत्याही संकटातून सांभाळायला ,
मातब्बर आहे हा त्यांचा गॉडफ़ादर !
(एवढ्यांत ऎशच्या मनांत पुन्हा काही तरी आलं .)
ऎश: किती सांगू मी सांगू कुणाला SS,
किती कुतबे करून अभी हा मिळाला SS. (कुतबे = बरे -वाईट श्रम)
अमिताभ :मुलगा अभिनयांत कसाही असला ,
तरी मी त्याचा बाप डोकं लढवितो,
पिक्चर नाही चालले तर काय झालं ,
लग्नं शूट करून पैसे कमवितो .
जया: हे काली माते ! नव्या बहूच्या रूपानं आमच्या घरात लक्ष्मी येऊ दे .
दोन चार तरी फ़िल्मे, माझ्या अभीच्या नावानं लगोलग हिट होऊन जाऊ दे.
(पत्रकारांना अमितजींनी शेवटपर्यंत काही आंत येऊ दिलं नाही.)
पत्रकार: अमितजी , अहो उद्या वाटल्यांस सगळे awards अभिला मिळाले असं खोटंच छापून घ्या,
पण आजच्या दिवशी मात्र कृपा करून ,आत येवून , थोडे फ़ोटो काढू द्या.
निर्माते: सरकार ,बंटी - बबली मुळे केली बाप-बेटयांची भरपूर लोकप्रियता एनकॅश,
आत्ता तर मिळाली फ़्री मध्ये बायको अभीची , ही विश्वसुंदरी Ash !
दिग्दर्शक: सगळे सुटलेत या जोडी मागे ,आम्हा काही सुचेना ,
करावा तयार एखादा मेगा शो ,घेऊन ही राघू-मैना !
(याप्रसंगी समिक्षकांना रसगुल्ले दिले गेले.म्हणून ते खुश होते.)
समिक्षक: पो-या जरी करतो कधीकधी बापाची सेम टू सेम कॉपी ,
चांगलं होतंय ना अभी - ऎशचं मग आम्ही वेरी वेरी हॅप्पी!
(बंदोबस्तासाठी आलेल्या पोलिसांची खूप धांदल उडाली.)
पोलिस : कोणाचं लग्नं अन कोणाचं डोहाळजेवण, कुठे मारामारी अन कुठे कापाकापी,
ऎन समारंभात नशीबी येई दरबानासारखं दारात उभं रहाणं ,कुठे पडलॊ कमी तर होते गळचेपी !
(इथे भूतांनीही हजेरी लावली होती).
परवीन बाबीचे भूत:सर्वात आधी मी अमितला पटवला ,
नंतर कसा कोण जाणे जयानं त्याला गटवला ,
संतापाच्या अतिरेकानं वेड लागून जीव मी गमावला,
बदला असा घेईन की कमी पडेल भुई ही पळायला !
(तिथे अनेक सिने तारका हजर होत्या)
बिपाशा:सब की बाराते आई ,डोली तू भी लाना,दुल्हन बनाके हमको जॉनजी ले जाना .
( याप्रसंगी सैफ़ - करीना एका बाजूला अन शाहीद दुसऱ्या बाजूला असे बघण्यांत आले.)
करीना: देखा जबसे सैफ़को , बस देखा सैफ़को यारा,
सैफ़से कोई अच्छा है , ना सैफ़ से कोई प्यारा,
यू नजरे ना फ़ेरो तुम मेरे हो सैफ़ तुम,
कह दिया ,कह दिया , यू आर माय सोनिया.
शाहीद:आधीच झाली होती हिच्यामुळे माझी खुप बदनामी,
कुठून पाठवली त्यांत उपरवाल्यानं ,सैफ़ नावची त्सुनामी.
(शाहीदची अवस्था पाहून सैफ़ला आतून उकळ्या फ़ुटत होत्या.)
सैफ़: लोकंहो ! सांभाळा ! मी आहे दुसऱ्यांच्या गर्लफ़्रेंड पळ्वणारा, मी आहे आशीक, आशीक आवारा !
(शाहरुखनं या महोत्सवापासून दूर राहणं पसंत केलं)
शाहरुख: या अल्लाह ! रहम करना ! या बिग बी चे सगळे हिट चित्रपट ,मुझे फ़िरसे करने का मौक देना.
(तिथे श्रीदेवीही आली होती.)
श्रीदेवी:चालेनात पिक्चर माझे अनिलबरोबर,शेवटी खुप खाल्ल्या खस्ता,
केलं लग्नं शेवटी बोनीशी,हाच होता आखरी रास्ता.
अनिल: ए भाईलोग सुनॊ ! श्रीदेवीला फ़सवलं नाही मी,तिचा आहे आपल्यावर विश्वास ,
आपल्या पोरीनेपण एंट्री मारली’ सांवरीया’तून,लाईफ़ चाललीय झकास !
(खासदार जयाप्रदा ही तिथे होत्या)
जयाप्रदा:हमको ईथना तो कुछ हिंदी नै आता ,लेकीन हम ईथना कैता,
शुक्रियादा कर्ताय इंडीयन पब्लिक का ,जो हम जैसा कलाकार को चुनाव में जिताता !
ऋतिक:कोणाच्या अध्यात ना कोणाच्या मध्यात मी,आपण बरं की आपलं काम बरं,
लवकरच येतोय माझा Ash बरोबर ,जोधा आणि अकबर !
( ’क’ मालीकांची निर्माती एकता ही तिथे होती)
एकता:सुरूवात झाली अमितजींच्या KBC मुळे,माझा गल्ला भरायला बरंका !
प्रक्षेपणात लग्नाच्या या ,वेळ मिळवून ,दाखवू का ’क’ची एखादी मालीका ?
(सगळे आले ,मग मी का नको म्हणून सानियाही तिथे आली होती.)
सानिया:चार डाव खेळू बाई,तेव्हा एखादा तरी जिंकावा,
अभीसारखा मलाही पाठव , इंश अलाह ,एक रापचीक छावा !
(अशाप्रकारे हे लग्नं संपन्न झाले)
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
त्यांच्या मनातले विचार आम्हाला आमच्या माइंड रिडर या यंत्रामुळे कळाले.
ऎश्वर्या: तपश्चर्या माझी आज आली फळाला,
मंगळ असून ही कुंडलीत , अभि लागला गं बाई गळाला !
सलमान : शायनींगमध्ये तुझ्या बरोबर ,मी केला ’हम दिल दे चुके सनम ’
पण पदरी आली तनहाई ,जेव्हा करायला गेलो तुला बेगम !
अभिषेक : बीग बी चा स्मार्ट मुलगा ,आज हिट ठरला ,
’ Ash’शी बांधून लग्नं बंधन ,सलमानचा बरोब्बर पत्ता काटला .
ना प्रिती,ना प्रियंका,ना राणी ,ना दिया,
the whole thing is that के भैया सबसे बडा रूपैया
(तिथे रेखा ही होती,सगळा लग्नाचा माहोल पाहून तिला आपले जुने दिवस आठवले )
रेखा : कुणी चांदी घ्या गं, कुणी सोनं ही घ्या,
मला बाई बदल्यांत माझा अमीत गं द्या.
हेमामालीनी: ’धूम’ अन ’दस’ मध्ये बरोबर असूनही ,
जमलं नै आमच्या ईशाला काही,
हिनं (Ash नं)मेलीनं काय केलं गारूड जाणे ,
होत्येय माझी लाही लाही .
(अमरसिंगही जातीनं हजर होते.)
अमरसिंग : कोणी आपल्याला काही म्हणावे ,घेऊ एकेकाची खबर ,
अमितजींना कोणत्याही संकटातून सांभाळायला ,
मातब्बर आहे हा त्यांचा गॉडफ़ादर !
(एवढ्यांत ऎशच्या मनांत पुन्हा काही तरी आलं .)
ऎश: किती सांगू मी सांगू कुणाला SS,
किती कुतबे करून अभी हा मिळाला SS. (कुतबे = बरे -वाईट श्रम)
अमिताभ :मुलगा अभिनयांत कसाही असला ,
तरी मी त्याचा बाप डोकं लढवितो,
पिक्चर नाही चालले तर काय झालं ,
लग्नं शूट करून पैसे कमवितो .
जया: हे काली माते ! नव्या बहूच्या रूपानं आमच्या घरात लक्ष्मी येऊ दे .
दोन चार तरी फ़िल्मे, माझ्या अभीच्या नावानं लगोलग हिट होऊन जाऊ दे.
(पत्रकारांना अमितजींनी शेवटपर्यंत काही आंत येऊ दिलं नाही.)
पत्रकार: अमितजी , अहो उद्या वाटल्यांस सगळे awards अभिला मिळाले असं खोटंच छापून घ्या,
पण आजच्या दिवशी मात्र कृपा करून ,आत येवून , थोडे फ़ोटो काढू द्या.
निर्माते: सरकार ,बंटी - बबली मुळे केली बाप-बेटयांची भरपूर लोकप्रियता एनकॅश,
आत्ता तर मिळाली फ़्री मध्ये बायको अभीची , ही विश्वसुंदरी Ash !
दिग्दर्शक: सगळे सुटलेत या जोडी मागे ,आम्हा काही सुचेना ,
करावा तयार एखादा मेगा शो ,घेऊन ही राघू-मैना !
(याप्रसंगी समिक्षकांना रसगुल्ले दिले गेले.म्हणून ते खुश होते.)
समिक्षक: पो-या जरी करतो कधीकधी बापाची सेम टू सेम कॉपी ,
चांगलं होतंय ना अभी - ऎशचं मग आम्ही वेरी वेरी हॅप्पी!
(बंदोबस्तासाठी आलेल्या पोलिसांची खूप धांदल उडाली.)
पोलिस : कोणाचं लग्नं अन कोणाचं डोहाळजेवण, कुठे मारामारी अन कुठे कापाकापी,
ऎन समारंभात नशीबी येई दरबानासारखं दारात उभं रहाणं ,कुठे पडलॊ कमी तर होते गळचेपी !
(इथे भूतांनीही हजेरी लावली होती).
परवीन बाबीचे भूत:सर्वात आधी मी अमितला पटवला ,
नंतर कसा कोण जाणे जयानं त्याला गटवला ,
संतापाच्या अतिरेकानं वेड लागून जीव मी गमावला,
बदला असा घेईन की कमी पडेल भुई ही पळायला !
(तिथे अनेक सिने तारका हजर होत्या)
बिपाशा:सब की बाराते आई ,डोली तू भी लाना,दुल्हन बनाके हमको जॉनजी ले जाना .
( याप्रसंगी सैफ़ - करीना एका बाजूला अन शाहीद दुसऱ्या बाजूला असे बघण्यांत आले.)
करीना: देखा जबसे सैफ़को , बस देखा सैफ़को यारा,
सैफ़से कोई अच्छा है , ना सैफ़ से कोई प्यारा,
यू नजरे ना फ़ेरो तुम मेरे हो सैफ़ तुम,
कह दिया ,कह दिया , यू आर माय सोनिया.
शाहीद:आधीच झाली होती हिच्यामुळे माझी खुप बदनामी,
कुठून पाठवली त्यांत उपरवाल्यानं ,सैफ़ नावची त्सुनामी.
(शाहीदची अवस्था पाहून सैफ़ला आतून उकळ्या फ़ुटत होत्या.)
सैफ़: लोकंहो ! सांभाळा ! मी आहे दुसऱ्यांच्या गर्लफ़्रेंड पळ्वणारा, मी आहे आशीक, आशीक आवारा !
(शाहरुखनं या महोत्सवापासून दूर राहणं पसंत केलं)
शाहरुख: या अल्लाह ! रहम करना ! या बिग बी चे सगळे हिट चित्रपट ,मुझे फ़िरसे करने का मौक देना.
(तिथे श्रीदेवीही आली होती.)
श्रीदेवी:चालेनात पिक्चर माझे अनिलबरोबर,शेवटी खुप खाल्ल्या खस्ता,
केलं लग्नं शेवटी बोनीशी,हाच होता आखरी रास्ता.
अनिल: ए भाईलोग सुनॊ ! श्रीदेवीला फ़सवलं नाही मी,तिचा आहे आपल्यावर विश्वास ,
आपल्या पोरीनेपण एंट्री मारली’ सांवरीया’तून,लाईफ़ चाललीय झकास !
(खासदार जयाप्रदा ही तिथे होत्या)
जयाप्रदा:हमको ईथना तो कुछ हिंदी नै आता ,लेकीन हम ईथना कैता,
शुक्रियादा कर्ताय इंडीयन पब्लिक का ,जो हम जैसा कलाकार को चुनाव में जिताता !
ऋतिक:कोणाच्या अध्यात ना कोणाच्या मध्यात मी,आपण बरं की आपलं काम बरं,
लवकरच येतोय माझा Ash बरोबर ,जोधा आणि अकबर !
( ’क’ मालीकांची निर्माती एकता ही तिथे होती)
एकता:सुरूवात झाली अमितजींच्या KBC मुळे,माझा गल्ला भरायला बरंका !
प्रक्षेपणात लग्नाच्या या ,वेळ मिळवून ,दाखवू का ’क’ची एखादी मालीका ?
(सगळे आले ,मग मी का नको म्हणून सानियाही तिथे आली होती.)
सानिया:चार डाव खेळू बाई,तेव्हा एखादा तरी जिंकावा,
अभीसारखा मलाही पाठव , इंश अलाह ,एक रापचीक छावा !
(अशाप्रकारे हे लग्नं संपन्न झाले)
पराग खैरनार,नाशिक
.parag_vk111@yahoo.co.in
paragkhairnar@gmail.com
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
साक्षात्कार (हास्य विडंबन)
ही गोष्ट आहे त्या वासराची ज्याच्या कपाळावर जन्मत: टिळा असल्याने त्याला देवाचा अंश शरीरात असलेला असे समजलं गेलं .त्यामुळे त्याच्या खांद्यावर नांगराचे ओझे टाकले गेले नाही.
(चाल:ये काली काली आँखे )
हा आमचा दगडू गवळी ऽ ऽ , तुरूरू ,तुरूरू,
ही त्याची ढवळी गाय ऽ ऽ , तुरूरू ,तुरूरू,
ही तिचे शुभ्र वासरू ऽ ऽ , तुरूरू ,तुरूरू,
त्याचे ते करडे पाय ऽ ऽ , तुरूरू ,तुरूरू,
दुडक्या चालीने धाव ऽ ऽ त ते आई मागे जा ऽ ऽ ऽ य ! ।। ध्रु ।।
गाय व्याली ,
तिला वासरू झालं ,
देऊ सर्वांना पेढे,
गोठ्यामध्ये जाऊ ,
वासराला पाहू,
म्हणून झाले सारे वेडे . . .हा ! ।। १ ।।
गोठ्यामध्ये ऽ ऽ,
पाहीले त्यांनी,
वासराला ऽ ऽ आणखी निरखून ऽ ऽ ,
मग दिसला ,
त्यांना टिळा ,
जो होता त्याला ऽ ऽ जन्मापासून ऽ ऽ ऽ ।। २ ।।
अरे ,हा तर चमत्कार !
आहे हा दैवी अवतार ,
आहे हा ऽ ऽ दैवी ऽ ऽ अवतार ।। ३ ।।
वासराचा नंदी केला , तुरूरू ,तुरूरू,
त्याला त्यांनी देव बनवला,
एकतरी जीव आ ऽ ऽ ता फटक्यांपासून वाचला ।। ४ ।।
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
(चाल:ये काली काली आँखे )
हा आमचा दगडू गवळी ऽ ऽ , तुरूरू ,तुरूरू,
ही त्याची ढवळी गाय ऽ ऽ , तुरूरू ,तुरूरू,
ही तिचे शुभ्र वासरू ऽ ऽ , तुरूरू ,तुरूरू,
त्याचे ते करडे पाय ऽ ऽ , तुरूरू ,तुरूरू,
दुडक्या चालीने धाव ऽ ऽ त ते आई मागे जा ऽ ऽ ऽ य ! ।। ध्रु ।।
गाय व्याली ,
तिला वासरू झालं ,
देऊ सर्वांना पेढे,
गोठ्यामध्ये जाऊ ,
वासराला पाहू,
म्हणून झाले सारे वेडे . . .हा ! ।। १ ।।
गोठ्यामध्ये ऽ ऽ,
पाहीले त्यांनी,
वासराला ऽ ऽ आणखी निरखून ऽ ऽ ,
मग दिसला ,
त्यांना टिळा ,
जो होता त्याला ऽ ऽ जन्मापासून ऽ ऽ ऽ ।। २ ।।
अरे ,हा तर चमत्कार !
आहे हा दैवी अवतार ,
आहे हा ऽ ऽ दैवी ऽ ऽ अवतार ।। ३ ।।
वासराचा नंदी केला , तुरूरू ,तुरूरू,
त्याला त्यांनी देव बनवला,
एकतरी जीव आ ऽ ऽ ता फटक्यांपासून वाचला ।। ४ ।।
पराग खैरनार,नाशिक
paragkhairnar@gmail.com, .parag_vk111@yahoo.co.in
visit my site: http://www.hasyaparag.blogspot.com/
Subscribe to:
Posts (Atom)